Australijski pies pasterski może nie zajmuje najwyższego miejsca wśród najpopularniejszych psów Amerykańskiego Związku Kynologicznego (AKC), ale z pewnością warto mu się przyjrzeć. Nazywany również AuCaDo, ten psiak ma fascynującą historię, która zaczyna się w jego ojczyźnie. Historia dotyczy bydła, odrobiny dziczy i gwiazdy tego ciężko pracującego psiaka, który jest uosobieniem odwagi i odwagi.
Wiele cech dotyczących umaszczenia i sierści australijskiego psa pasterskiego zaczyna się od jego przeznaczenia w Australii. Farmerzy selektywnie hodowali różne psy, próbując znaleźć idealne zwierzę pasterskie dla bydła. Potrzebowali psa, który mógłby wytrzymać ich podopiecznych z poziomem energii, aby pozostać w pracy. Chcieli też psa, który czułby się swobodnie w towarzystwie koni.
Historia hodowlana australijskiego psa pasterskiego obejmuje szeroką gamę zwierząt pasterskich, od czarnego podpalanego kelpie przez dalmatyńczyka po dzikiego dingo. Te kły pozostawiły swój ślad w puli genów AuCaDo, a tym samym rozpoznawalne kolory, które zobaczysz dzisiaj. Jego historia jest wyjątkowa, ponieważ oficjalne standardy rasowe dyskwalifikują psy o jednolitym umaszczeniu na ringu wystawowym. To, co widzisz, jest wyjątkową kombinacją wielu.
Kolory australijskiego psa pasterskiego
Istnieją dwa podstawowe kolory australijskiego psa pasterskiego, niebieski i czerwono-cętkowany. Brązowe, niebieskie i czarne oznaczenia są również częścią mieszanki, z określonymi, dobrze zdefiniowanymi zasadami. Zobaczysz, co mamy na myśli, gdy szczegółowo omówimy odcienie.
Ogon AuCaDo może być zadokowany lub nie. Większość klubów narodowych preferuje go niezadokowanego. Jednak możesz zobaczyć, jak jest zadokowany na pracującym psie. Ogon może być uciążliwy w miejscu, w którym zwierzę mogłoby na niego nadepnąć.
1. Niebieski (niebieski obcas)
Możesz zobaczyć termin Blue Heeler. Odnosi się to do faktu, że australijski pies pasterski może czasami skubać bydło po piętach, z mocą szczęki, aby to poprzeć. Kolory Blue Heeler mogą obejmować gamę od całkowicie niebieskiej do niebiesko-cętkowanej z oznaczeniami. Dozwolone są niebieskie, czarne lub podpalane na głowie. Na ciele jest to wina. Podpalanie jest również dozwolone na nogach i podszerstku. W przypadku tego drugiego po prostu nie może to być oczywiste.
W zależności od oznaczeń każde szczenię wygląda inaczej. Jest to zrozumiałe, biorąc pod uwagę liczbę ras, które weszły w skład australijskiego psa pasterskiego. To jedna rzecz, która odróżnia tego psa od innych, w których zazwyczaj widzisz tylko jednolite kolory. Warto wspomnieć, że kolor Blue Heeler jest czymś w rodzaju złudzenia optycznego, będąc mieszanką białych i czarnych włosów, które sprawiają, że wydaje się srebrny w cieniu.
2. Nakrapiane (Czerwone Obcasy)
Podobnie w przypadku czerwono nakrapianego, niektórzy nazywają tę odmianę Red-Heeler lub po prostu czerwonym australijskim psem pasterskim. Norma mówi, że odpowiednia jest obecność lub brak ciemnoczerwonych znaczeń na głowie. Na marginesie, pies nie może przypominać jednej ze swoich ras rodzicielskich, dingo z Australii. Istnieje obawa, że ktoś może go zastrzelić z powodu tego podobieństwa. Pamiętaj, że na dole są uważane za szkodniki.
3. Biały australijski pies pasterski
Być może zauważyłeś, że w naszych opisach kolorów w ogóle nie wspomnieliśmy o białym australijskim psie pasterskim (czasami nazywanym białym obcasem). To dlatego, że nie jest to kolor dozwolony w dużych łatach lub podszerstku. Jaśniejsze odcienie, które możesz zobaczyć, to odmiany innych, takich jak jasnobrązowy i niebieski, przechodzące w jaśniejszy koniec spektrum. Jedynym wyjątkiem jest tak zwany Bentley Mark lub Star. Jest to blask bieli na czole szczenięcia.
Legenda głosi, że jeden z hodowców-założycieli, Thomas Bentley, selektywnie hodował swoje psy pod ten charakterystyczny znak. Pomyśl o tym jako o znaku towarowym australijskiego psa pasterskiego. Innym ciekawym faktem jest to, żewszystkiez tych szczeniąt rodzą się białe. To genetyczna pozostałość po dalmatyńskiej przeszłości psiaka. Jeśli nic więcej, australijski pies pasterski jest pełen niespodzianek.
Maść australijskiego psa pasterskiego
Życie na poligonie to ciężkie życie z dokuczliwym upałem i palącym słońcem. Aby sobie z tym poradzić, australijski pies pasterski ma gęsty podszerstek, który chroni jego skórę przed promieniowaniem UV. Daje również psiakowi trochę wodoodporności ze względu na to, jak leży płasko na tym ciele. Długość jego okrywy włosowej jest różna w zależności od jej lokalizacji. Jest dłuższy na szyi i podbrzuszu szczenięcia.
Ten podwójny płaszcz chroni AuCaDo przed żywiołami. Służy również jako pewna ochrona przed kontuzjami. Standardy ras AKC, United Kennel Club (UKC) i Australian National Kennel Council (ANKC) są dość szczegółowe co do tego, jak długie powinny być włosy, określając je na 2.5–4 centymetry. Zbyt krótkie lub zbyt długie to błąd w ich książkach.
Podczas gdy australijski pies pasterski linieje, sam utrzymuje względnie czystą sierść. Szczotkowanie i kąpanie go od czasu do czasu to wszystko, czego potrzebujesz do pielęgnacji, poza dbaniem o jego paznokcie. Jego sierść może wymagać więcej uwagi, kiedy linieje.
Ostateczne przemyślenia
AuCaDo to twardy, pracowity pies, który ma zapał niezbędny do trzymania bydła w ryzach. Dzięki starannej hodowli posiada cechy fizyczne i psychiczne pozwalające odnosić sukcesy w swojej pracy. Niezwykłe umaszczenie tej rasy tylko dodaje mu tajemniczości.
