| Wzrost: | 29–32 cale |
| Waga: | 80–140 funtów |
| Długość życia: | 12–15 lat |
| Kolory: | Kremowy, biały, czarny, brązowy, płowy |
| Odpowiedni dla: | Doświadczeni właściciele psów, którzy chętnie podejmą satysfakcjonujące wyzwanie |
| Temperament: | Łagodny, łagodny, kochający, lojalny, inteligentny |
Pireneje Anatolijskie to krzyżówka owczarka anatolijskiego i Pirenejów Wielkich. Obie rasy są duże i pierwotnie były hodowane do użytku jako opiekunowie zwierząt gospodarskich. Powszechnie opisywana jako łagodny olbrzym, rasa jest łagodna i świetnie dogaduje się z dziećmi, a jeśli zostanie wcześnie zsocjalizowana, będzie szczęśliwie mieszać się i żyć z psami i innymi zwierzętami rodzinnymi.
Anatolijskie Pireneje wymagają dużo pielęgnacji i potrafią być uparte. Wymagają również ścisłego szkolenia, aby zapewnić im rozrywkę. Ich dziedzictwo jako strażników stada oznacza, że chociaż niektóre dorosłe psy mogą z powodzeniem mieszkać w mieszkaniach, lepiej nadają się do domu rodzinnego z miejscem do wędrowania. Ich wymagania dotyczące szkolenia i pielęgnacji oznaczają, że anatolijskie Pireneje są bardziej odpowiednie dla doświadczonych właścicieli psów.
Anatolian Pyrenees Szczeniaki
Chociaż rasa anatolijskich pirenejów jest nadal dość rzadka, cena szczeniąt pozostaje na rozsądnym poziomie. Są odpowiednie dla doświadczonych właścicieli psów.
Trzy mało znane fakty o Pirenejach Anatolijskich
1. Ludwik XIV ogłosił Wielkie Pireneje Królewskim Psem Francji
Pireneje Anatolijskie są potomkami Pirenejów Wielkich. Chociaż Wielkie Pireneje pochodzą z gór Hiszpanii i Andory, król Ludwik XIV nazwał tę rasę Królewskim Psem Francji w 1675 roku. Była popularna wśród szlachty, ponieważ jej naturalne cechy sprawiały, że dobrze nadawała się do pilnowania dużych posiadłości. Znajduje się również w Royal Arms of France z 12th wieku.
2. Wielkie psy pirenejskie mogły istnieć w epoce brązu
Skamieniałe szczątki psów z Wielkich Pirenejów zostały znalezione wraz z artefaktami z epoki brązu datowanymi na około 1500 pne. Były używane do obrony bydła przed dzikimi zwierzętami, w tym wilkami i niedźwiedziami, oraz pracowały z pasterzami w Pirenejach.
3. Pasterze anatolijscy mają 6000 lat
Chociaż Wielkie Pireneje mają imponującą historię, historia pasterzy anatolijskich sięga 6000 lat wstecz. Te duże, wytrzymałe psy były również wykorzystywane jako stróże stada. Owczarki anatolijskie i pirenejskie zostały wyhodowane ze względu na wiele podobieństw, w tym fakt, że oba były używane do pilnowania stad.
Temperament i inteligencja anatolijskich Pirenejów ?
Anatolijskie Pireneje to łagodny olbrzym, który ma cechy zarówno rasy Wielkich Pirenejów, jak i Owczarków Anatolijskich. Są dobrymi zwierzętami rodzinnymi, ponieważ są kochające i miłe, a jednocześnie są niezwykle opiekuńcze.
Socjalizacja i dobre szkolenie są ważne, aby były przyzwyczajone do interakcji z psami, innymi zwierzętami, dziećmi i ludźmi. Trening jest również ważny, ponieważ anatolijska rasa pirenejska jest inteligentną rasą, która łatwo się nudzi. Z tych powodów, a także dlatego, że są przyzwyczajone do wędrowania po dużych obszarach, wymagają dużo ruchu i preferują domy z dużymi ogrodami. Twój Pyr będzie chciał spędzać dużo czasu na świeżym powietrzu. Jednak gdy znajdą się w domu, stają się łagodnymi i kochającymi zwierzętami domowymi.
Ich rozmiar, pielęgnacja i wymagania dotyczące szkolenia oznaczają, że ta niesamowita rasa nie jest odpowiednia dla początkujących właścicieli psów. Mogą stać się niesforne, jeśli nie nauczysz ich odpowiednio wcześnie i odpowiednio.
Czy te psy są dobre dla rodzin?
Anatolijskie Pireneje mogą być doskonałym zwierzakiem rodzinnym, jeśli są dobrze wyszkolone i dobrze zsocjalizowane. Instynktownie starają się chronić swoją watahę i potrafią być zaciekle opiekuńcze. Trening nie tylko zapobiega złym nawykom, ale uczy je, że są częścią stada, które potrafi zadbać o siebie bez potrzeby stosowania agresywnej ochrony.
Czy ta rasa dogaduje się z innymi zwierzętami? ?
Przy dobrym wyszkoleniu anatolijskie Pireneje mogą być doskonałymi towarzyszami innych zwierząt domowych. Potrzebują także socjalizacji w młodym wieku. Ich naturalnym instynktem jest ochrona i pilnowanie stada.
Co warto wiedzieć o posiadaniu anatolijskich Pirenejów:
Anatolian Pyrenees to pies pracujący, więc wymaga zainwestowania czasu i wysiłku. Jednak ich opiekuńcza i kochająca natura sprawia, że wysiłek jest nagradzany. Poniżej znajduje się kilka rzeczy, które musisz wiedzieć o tej rasie.
Wymagania dotyczące żywności i diety
Pireneje anatolijskie są dużymi psami i mają wymagania dietetyczne dużej rasy. Osoba dorosła może zjeść od 40 do 60 funtów karmy dla psów miesięcznie i skorzysta na jedzeniu karmy premium.
Eksperci odradzają swobodne karmienie. Szczenięta powinny być karmione dwoma lub trzema małymi posiłkami dobrej jakości karmy dla szczeniąt dziennie i nie należy podawać im suplementów diety. Dorośli mogą zjeść raz lub dwa razy, a jedzenie należy odmierzać, aby upewnić się, że nie są przekarmione. Duże rasy, takie jak Anatolian, mogą szybko przytyć i chociaż uwielbiają spędzać czas na świeżym powietrzu i ćwiczyć, znacznie trudniej jest zrzucić wagę. Rasa jest podatna na dysplazję stawu biodrowego, którą pogarsza nadwaga. Szczenięta należy karmić, aby rosły powoli, a zaleca się, aby dieta dorosłych psów składała się z około 2000 kalorii dziennie.
Ćwiczenie
Anatolian Pyrenees jest krzyżówką dwóch energicznych psów i ma rozsądne wymagania dotyczące ruchu. Będą wymagać co najmniej jednego dobrego spaceru dziennie i lepiej nadają się do środowiska domowego, które obejmuje przyzwoity dziedziniec. Zawsze upewnij się, że ogrodzenia i ściany mają co najmniej 6 stóp wysokości, ponieważ ta rasa jest dobrze znana ze swojej zdolności do ucieczki przez krótsze granice.
Ćwiczenia anatolijskie to nie tylko ćwiczenia fizyczne, ale i stymulacja umysłowa. Są łowcami i obrońcami, a nie ścigającymi, więc może potrzebować czegoś więcej niż tylko zabawy w aportowanie, aby się zmęczyć.
Trening
Trening musi być ciągły i konsekwentny. Obie rasy rodzicielskie są niezależne. Jeśli da się im swobodę wędrowania i robienia tego, co im się podoba, zrobią to i, jak w przypadku każdego niezależnego psa, mogą być trudne do wyszkolenia, szczególnie dla niedoświadczonych przewodników. Jednak dzięki solidnemu treningowi łatwo podniosą rzeczy, ale bez tej prowadzącej ręki mogą wykazywać złe nawyki i stać się całkiem niegrzeczni.
Szkolenie szczeniąt może być korzystne ze względu na niezależność rasy. Jeśli nie są zainteresowani poleceniem, którego uczysz, lub nie widzą korzyści, często przeoczą twoje polecenia. Zajęcia ze szkolenia szczeniąt nie tylko pomagają uczyć szczeniaka, ale dają skuteczne techniki szkoleniowe. Pomagają również zapewnić dobrą socjalizację szczenięcia.
Chociaż ta rasa wymaga solidnego szkolenia, źle reaguje na ostre nagany.
Pielęgnacja✂️
Ta rasa ma długą sierść, która jest odporna na zimno panujące w Pirenejach. Ich dziedzictwo oznacza, że w większości przypadków futro jest naturalnie odporne na splątanie, ale wymagają cotygodniowego szczotkowania, aby utrzymać sierść w czystości i porządku. Chociaż jest to rzadkie, niektóre psy tej rasy mogą cierpieć na splątaną sierść. W takim przypadku będziesz musiał przyjąć częstszą rutynę pielęgnacyjną. Zrzucają dwa razy w roku, kiedy będą wymagać więcej szczotkowania, i mają tendencję do zrzucania więcej niż przeciętnie. Sprawdź sierść pod kątem kleszczy, wszy i innych insektów, ponieważ są one podatne na zbieranie tych niechcianych gości podczas dłuższych pobytów na świeżym powietrzu.
Jako psy wychodzące, właściciele Pirenejów Anatolijskich muszą sprawdzać zęby, uszy i pazury swoich psów. Pazury należy obcinać, gdy słychać, jak uderzają o ziemię. Uszy należy sprawdzać, aby upewnić się, że nie są wypełnione woskowiną lub gruzem, ponieważ może to prowadzić do infekcji i dyskomfortu oraz występuje częściej u psów, które spędzają dużo czasu na włóczeniu się na świeżym powietrzu. Powinieneś czyścić zęby co najmniej dwa lub trzy razy w tygodniu.
Podobnie jak wiele dużych psów, anatolijczyk ma skłonność do ślinienia się, chociaż jest to mniej prawdopodobne niż u innych dużych ras. Niektóre ślinotok są całkowicie naturalne i częściej występują u dużych ras ze względu na kombinację krótkiego pyska, luźnych policzków i luźnej skóry wokół ust. Nadmierne ślinienie się, jeśli nie jest połączone z długą jazdą samochodem, może być oznaką większego problemu, więc powinieneś to sprawdzić.
Zdrowie i kondycja
Psy mieszańce mają zwykle lepsze zdrowie niż psy rasowe. Anatolijskie Pireneje to wytrzymałe psy. Zwykle mają ponadprzeciętne zdrowie, chociaż są pewne warunki, na które trzeba uważać.
Są dużymi psami, co oznacza, że są bardziej podatne na schorzenia takie jak dysplazja stawu biodrowego niż mniejsze rasy. Zwykle dzieje się tak, gdy kula i panewka stawu biodrowego rosną w różnym tempie, a w najcięższej postaci dysplazja stawu biodrowego może powodować kulawiznę i ból artretyczny.
Są również podatne na świerzb demodektyczny, który występuje częściej u szczeniąt w wieku poniżej 18 miesięcy niż u dorosłych psów. Praktycznie wszystkie psy mają roztocza. Jeśli mają zdrowy układ odpornościowy, roztocza nie powinny stanowić problemu, ale jeśli twój pies ma osłabiony lub niedojrzały układ odpornościowy, może rozwinąć się świerzb. Świerzb demodektyczny można leczyć miejscowymi kremami, ale może to wymagać bardziej agresywnego szamponu lub kąpieli.
Pomniejsze warunki
- Infekcje ucha
- Wrażliwość na znieczulenie
Poważne warunki
- Dysplazja stawu biodrowego
- Entropion
- Wzdęcia
- Niedoczynność tarczycy
- Parvo
Mężczyzna kontra Kobieta
Ogólnie rzecz biorąc, kobiety są bardziej zdecydowane i dominujące niż mężczyźni. Właścicielom odradza się posiadanie dwóch samic, ponieważ obie będą chciały rządzić grzędą. Obie płcie dorastają do mniej więcej tej samej wielkości, a cechy różnią się w zależności od indywidualnego psa, szczególnie w tej rasie.
Ostateczne przemyślenia
Anatolian Pyrenees to skrzyżowanie dwóch atrakcyjnych, niezależnych, wytrzymałych stróżów stada, z których oba mają długą i znakomitą historię. Są białe z domieszką innych kolorów, a ich niezależny charakter i wymagania szkoleniowe sprawiają, że ten pies jest bardziej odpowiedni dla doświadczonych właścicieli.
Jeśli pasujesz do rachunku, Anatolian może być genialnym zwierzakiem rodzinnym. Jest kochający, delikatny i potrafi być niezwykle uważny i opiekuńczy. Przygotuj się na stymulację umysłową i zapewnij swojemu psu przyzwoitą ilość ćwiczeń fizycznych, jeśli adoptujesz anatolijski krzyż pirenejski.
Chociaż anatolijskie pyry wymagają regularnych spacerów, nie wymagają tak dużo spacerów jak rasy takie jak husky i nie cierpią z powodu cech takich jak nadmierne ślinienie się lub nadmierne linienie, jak niektóre inne duże rasy.
