Gdybyś mógł wybrać psa, który pomógłby ci w polowaniu na grubą zwierzynę, wybrałbyś Pitbulla? W 9 przypadkach na 10 każdy znający się na rzeczy i doświadczony myśliwy wybrałby retrievera lub psa gończego. Pitbulla można wytresować jako psa myśliwskiego, ale istnieją bardziej odpowiednie rasy
Z drugiej strony, to nie znaczy, że Pitbull jest strasznym myśliwym. W rzeczywistości są całkiem dobre, po prostu nie tak dobre jak retrievery czy psy gończe. Aby lepiej zrozumieć, o co nam chodzi, zaczniemy od przyjrzenia się historii Pitbulla jako rasy myśliwskiej.
Krótka historia pitbulla jako rasy myśliwskiej
Pitbulle nie są obce polowaniu, ponieważ od wieków były używane do tego konkretnego celu. Psy te zostały pierwotnie wyhodowane w Anglii, już w XIX wieku, kiedy dwa najpopularniejsze sporty to nęcenie niedźwiedzi i byków. Miały wszystkie wymagane cechy, aby uczynić go idealnym psem do takich zajęć, stąd też powód, dla którego wszyscy chcieli go mieć w swoim czasie.
Rzeczy szybko się zmieniły w 1835 roku, po uchwaleniu ustawy o okrucieństwie wobec zwierząt. Publiczności zabroniono nęcenia niektórych zwierząt - takich jak byki i niedźwiedzie - zmuszając je do szukania alternatywy. Nie trzeba dodawać, że wymyślenie innego sportu nie zajęło im dużo czasu.
„Ratting” to nazwa nowej gry, która jak można się domyślić, polegała na nęceniu szczurów. Ten sport był bardzo podobny do wcześniej zakazanej praktyki, ponieważ zasady były bezpośrednim meczem.
Przedrostek „Pit” w „Pitbull” odnosi się do tego, jak szczury zostały schwytane i uwięzione w dołach, aby uniemożliwić im ucieczkę.
Jakie cechy sprawiają, że Pitbull jest idealnym psem myśliwskim?
Silny popęd zdobyczy
Pitbull ma coś, co myśliwi lubią nazywać „popędem zdobyczy”. Mówiąc prościej, jest to instynktowna skłonność, motywacja lub podekscytowanie psa do znajdowania, ścigania i chwytania zdobyczy. Wszystkie psy myśliwskie mają stosunkowo silny popęd zdobyczy w porównaniu z innymi rasami.
Odważny
Polowanie na królika nie jest niebezpieczne. Ale polowanie na wieprza to inna historia. Ich ostre jak brzytwa kły są ich najniebezpieczniejszym atrybutem fizycznym, ponieważ mogą wyrządzić poważną krzywdę tobie i każdemu innemu zwierzęciu, które znajdzie się na ich celowniku.
Hogs są również w stanie osiągnąć prędkość 25 mil/godz. Oznacza to, że zanim zdasz sobie sprawę, że jesteś atakowany i prawdopodobnie powinieneś uciekać lub bronić się, będzie już za późno. Pies myśliwski musi mieć pewną dozę odwagi, aby nie tylko podejść do takiego zwierzęcia, ale także ujarzmić je do czasu pojawienia się przewodnika.
Krótko mówiąc, pitbulle mają wystarczającą odwagę, by polować na niebezpieczną zwierzynę.
Zwinność, Trwałość, Siła
Rasy myśliwskie uwielbiają polować. To dla nich mniej więcej sport, który wymaga siły, zwinności i, co ważniejsze, wytrzymałości. Nie każdy pies nadaje się do tej pracy, ponieważ bieganie, pogoń i aportowanie różnych przedmiotów często zmusza je do zużywania większej ilości energii, niż są do tego przyzwyczajone.
Pitbulle mają cechy muskularne i wytrzymałość, dzięki czemu są naturalnie przystosowane do radzenia sobie z tego rodzaju aktywnością na wysokim poziomie energii. Rzadko można znaleźć je zdyszane, walczące o nadążenie za ofiarą lub ranne w wyniku kruchych kości. Imponujący jest również ich zmysł węchu i właśnie dlatego są wykorzystywane przez organy ścigania do wykrywania materiałów wybuchowych i narkotyków.
Inteligencja
Wytresowanie niestandardowej rasy myśliwskiej jest praktycznie niemożliwe, jeśli jej poziom inteligencji jest poniżej normy. Polowanie to umiejętność, którą można opanować tylko wtedy, gdy pies nauczy się wykonywać wydawane polecenia.
Na szczęście dla nas Pitbull plasuje się znacznie powyżej średniej w tym dziale.
Jak myśliwi trenują swoje pitbulle?
Pitbule bardzo dobrze reagują na pozytywne wzmocnienie. I jest to ta sama technika, której używa się do szkolenia ich do wszystkich innych zadań, które nie są związane z polowaniem. Zakładając, że chcesz wyszkolić Pitbulla w tropieniu ofiary, potrzebujesz uprzęży do śledzenia, wolnej od zakłóceń przestrzeni, smyczy o długości 20–40 stóp i partnera treningowego.
Zadaniem partnera treningowego będzie bieganie i ukrywanie się, ponieważ będzie niósł zabawkę lub kość, która ma pełnić rolę zdobyczy. Ponieważ ta rasa ma wyostrzony zmysł węchu, twój partner treningowy może uciec i ukryć się 30 metrów dalej, o ile nie zapomni o zarysowaniu stóp na ziemi. Pocieranie pozostawi zapach wystarczająco silny, aby twój futrzany przyjaciel mógł go wyśledzić.
Gdy już znajdą się w odpowiedniej pozycji, drugi treser pozostawiony z psem puści smycz, dając w ten sposób zwierzęciu sygnał do zaprowadzenia go tam, gdzie znajduje się „ofiara”. Jeśli misja została pomyślnie zakończona, zaoferują psu pochwały, uczucia i kilka smakołyków.
Ten proces należy powtórzyć co najmniej pięć razy, zanim wypróbujesz coś innego. Na przykład, jeśli za pierwszym razem pozwoliłeś psu zobaczyć, jak twój partner biegnie i chowa się, zasłoń mu pole widzenia, aby dać swojej „ofiarze” szansę na ucieczkę i ukrycie się bez bycia zauważonym. W ten sposób nauczą się bardziej polegać na węchu, a mniej na wzroku.
Aby doskonalić tę umiejętność, powinieneś starać się za każdym razem uczynić wyzwania nieco trudniejszymi. Widzieliśmy, jak trenerzy posuwali się nawet do tworzenia symulacji, która jest deszczowa i wietrzna, tylko po to, aby zobaczyć, jak pies radzi sobie w takich warunkach lub ocenić ich umiejętności w porównaniu z innymi wszechstronnymi rasami.
Jakie są słabe strony Pitbulla jako rasy myśliwskiej?
Nie radzą sobie tak dobrze w ekstremalnym upale i zimnie
Psy hodowane do komfortowego życia w ekstremalnie niskich temperaturach często mają grubą, długą sierść. To coś, czego brakuje Pitbullowi. Upalne temperatury są również znane jako ich kryptonit, ponieważ mogą prowadzić do zawrotów głowy, szybkiego bicia serca, nadmiernego ślinotoku, a nawet oparzeń słonecznych.
Są słabymi pływakami
Te same muskularne cechy ciała, które sprawiają, że dobrze nadają się do polowania, są tymi samymi cechami, które czynią ich słabymi pływakami. A ci, którzy zostali wyszkoleni w pływaniu, robią to tylko na krótkich dystansach.
Można śmiało powiedzieć, że jeśli szukasz psa myśliwskiego, który będzie nosił zdobycz w pysku podczas pływania przez staw lub jezioro, Pitbull nie jest tym psem.
Oni nie są dobrymi retrieverami
Pitbull to nie labrador retriever. Oczywiście możesz go wyszkolić, aby odzyskał dowolną grę, jeśli chcesz, ale nie zawsze może przywrócić ją w jednym kawałku. Czasami ich popęd zdobyczy jest tak silny, że nie mogą się powstrzymać przed przeżuwaniem lub rzucaniem zwierzęciem.
Zakończenie
Aby pies zaliczał się do kategorii ras myśliwskich, musi mieć popęd zdobyczy. Z naszego zrozumienia popęd zdobyczy jest zwykle podzielony na pięć części. Jest poszukiwanie, prześladowanie, pościg, chwytanie i wreszcie zabijanie.
Pitbulle nie są tak dobre w szukaniu, ale doskonale radzą sobie w chwytaniu i zabijaniu. To właśnie czyni je wspaniałymi towarzyszami polowań.
Czy planując polowanie wybralibyśmy Pitbulla zamiast Beagle'a lub Bloodhounda? Prawdopodobnie nie.
