Lęk społeczny u twojego psa może wywołać u ciebie lęk, ponieważ nigdy nie wiesz, jak zareaguje w danej sytuacji. Wycieczki do parku dla psów, przejażdżki samochodem, a nawet wizyty przyjaciół w domu mogą być trudne w nawigacji. Istnieje wiele powodów, dla których psy mogą się bać lub reagować agresywnie w obecności nowych ludzi i zwierząt. Najczęstszymi wyzwalaczami są traumy spowodowane sytuacjami nadużyć lub niepewność co do nowych sytuacji, co zwykle wynika z nadmiernego schronienia jako młody szczeniak. Chociaż ważne jest, aby zidentyfikować przyczynę, równie ważne jest, aby nie skupiać się na niej. Bez względu na to, co przydarzyło się Twojemu psu w przeszłości, cierpliwość jest w stanie pokonać większość przeszkód.
Co to jest lęk społeczny u psów?
Niespokojne społecznie psy czują się nieswojo w towarzystwie ludzi lub innych psów. Jeśli pochodziły z sytuacji nadużycia lub żyły na ulicy, zanim je uratowałeś, na początku też mogą się ciebie bać. Większość psów stosunkowo szybko przyzwyczaja się do swoich domowych rodziców, gdy zdadzą sobie sprawę, że to oni dają im jedzenie i schronienie, ale może minąć trochę czasu, zanim zaufają reszcie świata.
Genetyka może również odgrywać rolę w lęku społecznym, przy czym niektóre rasy mają tendencję do rozwijania tego stanu bardziej niż inne. Badanie przeprowadzone w 2020 roku na 13 700 psach z 14 różnych ras wykazało, że niektóre rasy są bardziej predysponowane do niektórych zachowań lękowych niż inne, w tym do agresji.1 Na przykład 10,6% sznaucerów miniaturowych w badanie wykazało agresję wobec obcych, przy czym co najmniej 25% wykazywało pewien rodzaj lękliwej reakcji wobec nieznanych osób. Staffordshire Terrier i Labrador Retriever należały do ras, które najmniej bały się lub były agresywne w stosunku do obcych. Ogólnie rzecz biorąc, suki częściej boją się obcych niż samce, ale samce częściej zachowują się agresywnie, gdy się boją.
Jakie są oznaki niepokoju społecznego?
Pies, który jest społecznie niespokojny, może bać się nowych ludzi i psów lub tylko jednego lub drugiego.
Niektóre objawy fobii społecznej obejmują:
- Ukrywanie
- Podwijanie ogona
- Oddawanie moczu lub kału po uruchomieniu
- Skamlanie
- Warczenie
- Szczekanie
- Ugryzienie
Zawsze monitoruj mowę ciała psa, gdy szczeka lub dziwnie się zachowuje. Niektóre przyjazne zachowania mogą łatwo zostać błędnie zinterpretowane jako agresywne, takie jak pobudliwe szczekanie. O ile nie kłaniają się, psy ze skulonym ciałem zwykle czują strach lub zagrożenie. Nisko położony ogon, który się nie macha, jest zwykle wyrazem lęku, podczas gdy sztywny, wyprostowany ogon skłania się ku agresji. Jednak oba zachowania mogą być spowodowane tym samym bodźcem.
Jakie są przyczyny lęku społecznego?
Lęk społeczny wynika z braku zdrowych interakcji z innymi ludźmi i zwierzętami, niezależnie od tego, czy były to nadużycia, czy nie. Gromadzenie zwierząt domowych, walki psów lub zaniedbywanie uczy psy, że nie mogą polegać na ludziach ani ufać innym zwierzętom. W zależności od temperamentu mogą zachowywać się płochliwie lub agresywnie.
Podobnie psy, które nigdy nie miały kontaktu z innymi ludźmi lub zwierzętami, prawdopodobnie poczują się zagrożone, jeśli zostaną przedstawione nowej osobie lub zwierzęciu. Życie na wsi jako jedyne zwierzę domowe lub miejski styl życia, w którym pies rzadko opuszcza blok mieszkalny, w równym stopniu predysponuje je do fobii społecznej.
Jak opiekować się psem z lękiem społecznym
Wczesne szkolenie jest kluczem do tego, aby Twój pies czuł się pewnie i mniej bał się nieznanych sytuacji. Jeśli Twój pies jest jeszcze szczeniakiem, powinieneś zacząć go socjalizować, gdy tylko otrzyma wszystkie szczepienia. Powinieneś zacząć od małych rzeczy, aby ich nie przytłoczyć. Zamiast zabierać je prosto do awanturniczego parku dla psów, możesz zacząć od spaceru po spokojnej okolicy lub zabrania ich do lokalnego sklepu zoologicznego.
Chociaż będziesz chciał zachować pewną kontrolę nad swoim psem, zwłaszcza na początku, pamiętaj, aby nie okazywać strachu. Trzymanie go na krótkiej smyczy może wydawać się najbardziej odpowiedzialną rzeczą, ale może sygnalizować, że jesteś zestresowany. Możesz rzeczywiście odczuwać niepokój, jak będą postrzegać nowe środowisko, ale psy są wysoce intuicyjnymi stworzeniami, które wyczują, jak się czujesz. Bardziej prawdopodobne jest, że będą się bać, jeśli ty.
Psy, które zachowują się bojaźliwie lub agresywnie w wyniku urazu, mogą potrzebować więcej czasu na leczenie. Miłość i cierpliwość to najlepszy leczniczy balsam, jaki istnieje. Zalecana jest również profesjonalna pomoc trenera psów lub lekarza weterynarii.
Jak wyprowadzać na smyczy psa, który doświadcza lęku społecznego
Ten sam pies, który jest zrelaksowany i pewny siebie w parku dla psów, może udawać przestraszonego, jeśli spotka inne zwierzę, gdy jest na smyczy. Niestety, może to dotyczyć każdego psa, niezależnie od tego, czy jest zsocjalizowany, czy nie, ale są sposoby, aby mu pomóc.
The Animal Humane Society zaleca nauczenie psa pozytywnego skojarzenia między imieniem a smakołykami. Ćwicz w domu, gdy inne psy nie są obecne, a gdy jesteś na spacerze, zabierz ze sobą torbę na smakołyki. Kiedy zobaczą zbliżającego się innego psa, zawołaj go po imieniu. Kiedy zareagują na ciebie, nagradzaj je smakołykiem. To uczy je, że istnieje pozytywny związek między ich imieniem a drugim psem. Jeśli ty i drugi przewodnik zdecydujecie się pozwolić psom „spotkać się”, pamiętajcie, aby dać psu dużo luzu na smyczy, aby mógł się przywitać z boku zamiast czołem. Ciasne smycze zmuszają psy do stawiania czoła, co w psim języku oznacza „walcz ze mną”. Spotkanie z boku to ich naturalne powitanie, w tym obowiązkowe wąchanie w tyłek.
Jeśli Twój pies podwija ogon lub zachowuje się przestraszony, nie zmuszaj go do spotkania. Po prostu delikatnie zawołaj ich imię i idź dalej. Jeśli twój pies zareaguje agresywnie na sytuację, może spróbować rzucić się na sprawcę lub zwierzę. Jeśli tak się stanie, staraj się zachować spokój i usuń je tak szybko, jak to możliwe. Możesz spróbować wydać głośny dźwięk, na przykład klaskać w dłonie lub podnosić głos w kontrolowany, autorytatywny sposób. Nie karz ich za szczekanie. Wokalizacja to po prostu sposób komunikowania się psa. Pies, który boi się szczekać, częściej gryzie bez ostrzeżenia, co jest o wiele gorsze.
Często zadawane pytania (FAQs
P: Czy mój społecznie niespokojny pies kiedykolwiek znajdzie przyjaciół?
A:Może to zająć trochę czasu, ale większość psów może nauczyć się lubić nowych ludzi i zwierzęta. Ze względu na utrzymujące się uszkodzenia PTSD często trudniej jest poradzić sobie z psem, który doświadczył traumy niż brak socjalizacji. Najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest to, aby nigdy nie zmuszać psa do spotkania się z kimkolwiek. Chociaż naprawdę możesz chcieć, żeby się zaprzyjaźnili, doprowadzenie do całkowitej utraty kontroli zaostrzy ich traumę i może być niebezpieczne dla wszystkich zaangażowanych.
P: Jakie są oznaki lęku społecznego?
A:Lęk społeczny może objawiać się strachem lub agresją. Opuszczone ogony, kulenie się lub skomlenie pokazują strach, podczas gdy sztywne ogony, warczenie, warczenie lub rzucanie się często wykazują agresję. Oba zachowania wywodzą się z tego samego korzenia, którym jest intensywny dyskomfort wokół nowych ludzi lub zwierząt. Zwykle wynika to z braku wczesnej socjalizacji lub nadużyć.
P: Czy niektóre psy częściej mają problemy z lękiem społecznym?
A: Badanie przeprowadzone w 2020 roku wykazało, że niektóre rasy, takie jak sznaucer miniaturowy, częściej bały się obcych i zachowywały się wobec nich agresywnie niż niektóre psy, na przykład Staffordshire terier. Ogólnie rzecz biorąc, kobiety częściej odczuwają lęk społeczny wobec obcych. Jednak ich reakcje skłaniają się bardziej ku kuleniu się ze strachu, podczas gdy samce częściej przejawiają agresywne zachowania, takie jak gryzienie. Indywidualne wychowanie i środowisko Twojego psa są jednak większym czynnikiem ryzyka niż jego geny, dlatego właściwa socjalizacja jest tak ważna.
Zakończenie
Psy mogą cierpieć na fobię społeczną z wielu powodów, które zasadniczo sprowadzają się do braku zdrowych związków między innymi psami lub ludźmi. Wczesne szkolenie może pomóc w budowaniu pozytywnych skojarzeń od najmłodszych lat i wyposażyć szczenię w umiejętności potrzebne do rozwoju w nowym środowisku. Nawet jeśli masz starszego ratownika, który przeżył jakąś traumę, twoja cierpliwość i miłość z czasem udowodnią, że najtrudniejsza część się skończyła. W końcu mogą nawet otworzyć się na innych ludzi i zwierzęta, gdy odzyskają zdolność do zaufania.
