Pitbull i Husky to wspaniałe psy i mają tak niesamowitą, ale inną historię. Niemniej jednak przez lata oba zyskały na popularności i są obecnie jednymi z najczęściej hodowanych psów na całym świecie.
Te psy mogą mieć kilka podobieństw, ale pod wieloma względami bardzo się różnią. Te różnice są ważne do rozważenia przy podejmowaniu decyzji, który z nich zabrać do domu. Przyjrzyjmy się szczegółowo tym dwóm rasom, aby dowiedzieć się, która jest dla Ciebie odpowiednia.
Różnice wizualne
Pitbull kontra Husky: rzut oka
Pitbull
- Inteligencja:Wysoka
- Dla rodzin: Tak
- Wymagania konserwacyjne: Umiarkowane
- Średnia waga: 30–50 funtów.
- Inne przyjazne zwierzętom: Nie
- Długość życia: 8–15 lat
- Ćwiczenie: 2–3 godziny dziennie
Husky
- Inteligencja: Wysoka
- Dla rodzin: Tak
- Wymagania konserwacyjne: Umiarkowane
- Średnia waga: 35–60 funtów.
- Inne przyjazne zwierzętom: Tak
- Długość życia: 12–15 lat
- Ćwiczenie: 2–3 godziny dziennie
Przegląd Pitbulla
Historia
Pitbulle były w dużej mierze hodowane jako psy bojowe. Polowanie na byki i niedźwiedzie było popularne w Wielkiej Brytanii w XIX wieku, a jedynymi psami, którym pozwolono brać udział w takich zajęciach, były rasy wysoce atletyczne. Buldog i terier sprawdzili wszystkie pola, ale hodowcy nadal czuli potrzebę stworzenia rasy, która byłaby silniejsza i potężniejsza - tak powstał Pitbull.
Osobowość
Pod względem osobowości Pitbulle są dość różne. Głównymi czynnikami, które się do tego przyczyniają, są ich doświadczenia życiowe i najbliższe otoczenie, czyli członkowie rodziny.
Wspólną cechą, której trudno nie zauważyć, jest to, że są zorientowani na ludzi, zabawni i serdeczni. Będąc wysportowanymi psami, nie będą miały nic przeciwko ćwiczeniom przez kilka godzin dziennie. Ale jeśli wyczują, że jesteś zbyt zajęty, by spędzać dużo czasu, spróbują zejść do twojego poziomu energii. Pod warunkiem, że zapewnisz im co najmniej 1–2 godziny stymulacji fizycznej i psychicznej dziennie.
Trening
Pitbulle nie są dla każdego, ponieważ wymagają od swoich właścicieli pewnych siebie i zdecydowanych przywódców. Ponadto, ponieważ są to tak silne psy, trzeba je intensywnie szkolić od najmłodszych lat.
Należy wspomnieć, że szkolenie obejmuje również wyznaczanie granic. Widząc, że są z natury skoncentrowani na ludziach, ta cecha sprawia, że są podatni na lęk separacyjny. Psy, u których rozwinie się ta choroba, będą próbowały uciec, gdy zostaną pozostawione same, co może spowodować zniszczenie gospodarstwa domowego lub samookaleczenie.
Problemy zdrowotne
Nie jest łatwo określić konkretną podatność na zagrożenia zdrowotne, jeśli chodzi o rasę Pitbull, ponieważ obejmuje ona różnorodność. Musielibyśmy przyjrzeć się kondycji genetycznej teriera, a następnie przejść do buldoga, zanim przyjrzymy się innej rasie. Ale ogólnie rzecz biorąc, mają tendencję do długiego i zdrowego życia.
To powiedziawszy, oto niektóre z warunków, na które należy zwrócić uwagę:
- Zwichnięcie rzepki:Niektóre rasy mają rzepki, które mają tendencję do wysuwania się ze stawów. Zwykle nie jest to traktowane jako nagły przypadek medyczny ani nie jest zbyt bolesne, ale zobaczysz, jak twój pies przez chwilę utyka, zanim rzepka samoczynnie wskoczy. Niestety, może przekształcić się w coś przewlekłego lub ciężkiego, zmuszając cię do szukania pomocy u doświadczonego specjalisty.
- Dysplazja stawu biodrowego i łokciowego: Jest to zaburzenie rozwojowe, które może być spowodowane genetyką, urazem, niewłaściwą dietą lub wadami w rozwoju chrząstki. Dysplazja nie jest tak powszechna u małych ras, jak u ich większych odpowiedników. Oczywistymi objawami są opuchnięte łokcie, utykanie, trzymanie łokci pod dziwnymi kątami i łapy skierowane na zewnątrz.
- Niedoczynność tarczycy: Dzieje się tak, gdy tarczyca przestaje wytwarzać odpowiedni hormon tarczycy. Znana również jako niedoczynność tarczycy, występuje częściej u psów niż u innych gatunków. Stopniowe zmiany w odcieniu skóry i sierści, szybki przyrost masy ciała i letarg są uważane za objawy kliniczne.
Karmienie
Pitbulle zwykle mają duży apetyt. Taki, na który musisz uważać, jeśli chcesz uniknąć problemów z trawieniem i przybierania na wadze.
Chociaż większość posiłków dla ludzi jest uważana za bezpieczną dla psów, ważne jest, aby nauczyć swojego futrzanego przyjaciela, aby nie prosił o jedzenie, gdy siedzisz przy stole. To z pewnością zniechęci nieproszonych gości podczas delektowania się posiłkami, a ponadto ułatwi śledzenie dziennego spożycia kalorii oraz proporcji składników odżywczych.
Przegląd Husky
Historia rasy
Historia husky znacznie różni się od historii pitbulla, ponieważ podobno pochodzą z północno-wschodniej Azji. Ten pies to starożytna rasa, która była kiedyś hodowana przez plemię Czukczów. Oprócz rybołówstwa plemię polowało na foki, głównie morsy i arktyczne ssaki morskie.
W tamtych czasach rasa Husky pracowała jako pies zaprzęgowy i chroniła przed dzikimi zwierzętami. Pomogłyby one członkom społeczności w przenoszeniu lekkich ładunków na duże odległości, nawet w ekstremalnie niskich temperaturach. Minęło kilka dziesięcioleci, zanim ta rasa w końcu trafiła do Ameryki Północnej, ponieważ po raz pierwszy została nam przedstawiona na początku gorączki złota Nome.
Huskies dość szybko zyskały sławę po przybyciu na Alaskę. Oprócz tego, że nie mogli przestać wygrywać wyścigów, uratowali także całe miasto dzięki szybkiej dostawie antytoksyny błonicy. Błonica jest rodzajem infekcji często wywoływanej przez szczepy bakterii wytwarzane przez Corynebacterium diphteria. Bez odpowiedniego leczenia może łatwo wywołać arytmię serca, utrudniając pacjentowi oddychanie. Mogą w końcu umrzeć.
Każdy, kto w tamtych czasach chciał mieć husky, musiał sprowadzać go z Syberii lub współpracować z lokalnymi hodowcami, którzy musieli pobierać wygórowane opłaty z powodu dużego popytu. Praktyka importu została wstrzymana w 1930 roku po oficjalnym uznaniu ich przez American Kennel Club.
Osobowość
Husky to inteligentna rasa, która od czasu do czasu nie ma problemu z rzuceniem wyzwania Twojej pomysłowości. Dlatego ciągle słyszysz, jak różni ludzie opisują ich jako „psotnych”. Ta rasa wychwyci rzeczy bez pokazywania lub mówienia, na przykład naśladując pewne ludzkie zachowania.
Mają też bardzo silny instynkt drapieżnika i dużą energię, co wyjaśnia, dlaczego zwykle emanują destrukcyjnym zachowaniem, jeśli nie czują się wystarczająco pobudzone fizycznie lub psychicznie.
Huskie nie są tak agresywne, jak się wydaje. Są jedną z najbardziej społecznych ras, co czyni je jednymi z najgorszych psów stróżujących. Mimo to w młodym wieku nadal musisz proaktywnie wystawiać je na kontakt z nieznajomymi, innymi zwierzętami domowymi, dziećmi i nowymi dźwiękami, aby poprawić ich umiejętności socjalizacyjne.
Trening i ćwiczenia
Zdobycie psa, który został specjalnie wyhodowany, aby biegał kilometrami, ciągnąc sanie z ładunkiem i nie oferując mu żadnych ćwiczeń przed końcem dnia, jest poważną niesprawiedliwością. Nawet jeśli nie masz czasu na ćwiczenia, zatrudnij osobę wyprowadzającą psa, która zgodzi się biegać lub wędrować przez co najmniej 2 godziny dziennie.
Zakładając, że nie ma takiej opcji, spróbuj „Joring”. Jest to gra, w której pies ciągnie przewodnika, aby wykorzystać swoją zdolność do szybszego biegania podczas ciągnięcia lekkiego ładunku. Joring to tak naprawdę norweskie słowo, które w luźnym tłumaczeniu oznacza „ciągnięcie” lub „prowadzenie”. I możesz skorzystać z roweru, deskorolki lub nart.
Nie poddawaj szczeniąt intensywnemu treningowi, ponieważ ich płytki wzrostu kości będą potrzebowały więcej czasu, aby się zamknąć. Jeśli pies ma mniej niż 18 miesięcy, idź na lekki jogging i skup się bardziej na stymulacji umysłowej. W przeciwnym razie nieumyślnie uszkodzisz ich chrząstkę, narażając je w ten sposób na problemy ze stawami w przyszłości.
Jeśli chodzi o wzbogacenie umysłowe, warto kupić im interaktywne zabawki i układanki dla psów. Wiadomo, że husky mają silny instynkt rycia, więc prawdopodobnie dobrym pomysłem jest zaoszczędzenie miejsca w ogrodzie, które zaspokoiłoby ten naturalny nawyk. Zachęcamy również do zapisania ich na zajęcia z posłuszeństwa, aby ułatwić im naukę nowych komend.
Problemy zdrowotne
Jak większość ras, husky są predysponowane do różnych chorób. Niektóre z nich są genetycznie powiązane, ale można im zapobiec, jeśli pies prowadzi zdrowy tryb życia. Są szczególnie podatne na:
- Rak:Jeśli kiedykolwiek spotkasz husky, który zmaga się z tą śmiertelną chorobą, są szanse, że guzy zaczęły się rozwijać w gruczole odbytu, gruczole łojowym lub komórkach podstawnych. Są również podatne na hemangiopericytoma, ale nie jest to tak powszechne jak inne rodzaje raka.
- Choroby związane z oczami: Poproś lekarza weterynarii, aby sprawdzał oczy psa przy każdej wizycie, ponieważ wydaje się, że rasa ta ma predyspozycje do dystrofii rogówki, łuszczki, i zaćma. Heterochromia - występowanie różnokolorowych oczu u tego samego zwierzęcia - jest również powszechne wśród tych psów. Jednak większość ludzi zwykle nie przejmuje się tym stanem, ponieważ nie stanowi on żadnego zagrożenia.
- Przewlekła zwyrodnieniowa radikulomielopatia: Ta choroba jest również znana jako mielopatia zwyrodnieniowa i dotyczy głównie rdzenia kręgowego. Istota biała tworząca przewód zacznie powoli ulegać degeneracji, co spowoduje paraliż. Przewlekła zwyrodnieniowa radikulomielopatia dotyka psy w taki sam sposób, w jaki choroba Lou Gehriga dotyka ludzi.
Karmienie
Ze względu na to, że są to psy średniej wielkości, potrzebują więcej białka niż mniejsze rasy. Węglowodany i tłuszcze są również uważane za niezbędne makroskładniki odżywcze, ponieważ są hodowane jako psy pracujące. Bez nich nigdy nie będą w stanie zaspokoić swoich potrzeb energetycznych.
Wiek, stan zdrowia i płeć psa to kluczowe czynniki przy określaniu rodzaju podawanej karmy. Jeśli chcesz nakarmić ciężarną lub karmiącą samicę, będzie ona potrzebować więcej białka i tłuszczu.
Która rasa jest dla Ciebie odpowiednia?
To kwestia gustu i preferencji. Jeśli chcesz mieć psa, który chce się podobać, wybierz Pitbulla. Podczas sesji treningowych oboje będziecie się świetnie bawić. Husky są znane z silnej woli i łatwo się nudzą - nie zrobią niczego, jeśli naprawdę nie będą tego chciały.
Pod względem zachowań społecznych uważamy, że Husky zajmuje pierwsze miejsce. Są bardzo przyjazne dla obcych, dzieci i innych zwierząt domowych. Ale aby je uszczęśliwić, będziesz musiał poświęcić dużo czasu na ich fizyczną i umysłową stymulację.