Informacje o rasie mastifa hiszpańskiego: zdjęcia, osobowość & Fakty

Spisu treści:

Informacje o rasie mastifa hiszpańskiego: zdjęcia, osobowość & Fakty
Informacje o rasie mastifa hiszpańskiego: zdjęcia, osobowość & Fakty
Anonim
Hiszpański Mastif w plenerze_utekhina anna_shutterstock
Hiszpański Mastif w plenerze_utekhina anna_shutterstock
Wzrost: 28-35 cali
Waga: 145-200 funtów
Długość życia: 10-12 lat
Kolory: Czarny, rudy, brązowy, płowy, pręgowany
Odpowiedni dla: Strażniczy, pasterski, do towarzystwa
Temperament: Czuły, miły, delikatny, lojalny

Mastif hiszpański to olbrzymia rasa psów. Początkowo były hodowane jako psy stróżujące zwierzęta gospodarskie. Są z natury obrońcami i poważnie traktują swoją rolę. Są cierpliwi i wykazują łagodne cechy, są spokojni i cierpliwi w stosunku do swojej rodziny, ale stosunkowo agresywni w stosunku do obcych.

Mastif hiszpański jest z natury niezależnym psem, mimo że kocha swoją rodzinę. Wolą czuwać nad rodziną niż aktywnie spędzać czas na zabawie. Te psy są podobne z wyglądu do bernardyna. Mają długie, opadające policzki, więc trochę się ślinią.

Szczenięta Mastiffa Hiszpańskiego

Szczeniak mastifa hiszpańskiego
Szczeniak mastifa hiszpańskiego

Te psy nigdy nie odnotowały gwałtownego wzrostu popularności, a zatem ich popyt nie wzrósł. Oznacza to, że ich średnia cena nie jest tak wysoka w porównaniu z innymi bardzo popularnymi psami. Kiedy szukasz wysokiej jakości hodowców tych psów, upewnij się, że mają dobrą reputację. Powinny zawsze być chętne do pokazania historii zdrowia ras rodzicielskich i oprowadzenia po ich obiekcie.

Hodowców tych psów może być trudno znaleźć poza Hiszpanią. Jeśli jesteś głęboko zainteresowany jednym z tych psów, być może będziesz musiał przyjrzeć się opłatom importowym. Sprawdź, czy nie zostały skrzyżowane z żadnym innym, jeśli znajdziesz je poza granicami kraju.

3 Mało znane fakty na temat mastifa hiszpańskiego

1. Mastif hiszpański to starożytna rasa

Mastif hiszpański istnieje od tysięcy lat. Najstarsze wzmianki o tej rasie pochodzą z Półwyspu Iberyjskiego. Uważa się, że zostały sprowadzone na te tereny ponad 2000 lat temu przez Greków i Fenicjan.

Te psy wielkości kucyka to jeden z gatunków, których korzenie sięgają molosów, starożytnej rasy, której początki sięgają około 2000 r. p.n.e. Molosy wywarły dziś wpływ na wiele naszych olbrzymich, dużych, a nawet średnich psów.

Obecnie mastif hiszpański pochodzi z regionu Estremadura w Hiszpanii.

2. Mastify hiszpańskie były głównymi psami stróżującymi podczas migracji 3,5 miliona owiec w 1526 r

Mastif hiszpański od tysięcy lat jest jednym z najpopularniejszych psów pasterskich w Hiszpanii. Były wystarczająco duże, aby zasłynąć ze swojej zdolności do walki i wygrywania z wilkami i innymi dużymi drapieżnikami. Od XV wieku te psy były dzielne i zdolne, poważnie traktując swoją pracę.

Kiedyś mieli głównie białe szaty, dziś są to często ciemniejsze kolory, takie jak brąz i czerń. Biały płaszcz ułatwiał ludziom odróżnienie ich od drapieżników, podczas gdy dla samych drapieżników wyglądały jak kolejne owce. Często działało to jako iluzja, aby ich zaskoczyć.

La Mesta jest Stowarzyszeniem Owczarków Hiszpańskich i posiada szczegółowe zapisy dotyczące tej rasy, sięgające początku XV wieku. Z tych archiwów wiemy, że w 1526 roku przez Hiszpanię miała miejsce migracja 3,5 miliona owiec merynosów. Mastif hiszpański był psem, który towarzyszył tym stadom. Każdy mastif był w stanie ochronić 100 owiec.

Te psy były używane nie tylko jako psy pasterskie. Można je również wyszkolić do walki, nawet przy ich łagodnym temperamencie. Historycy uważają, że psy te odegrały kluczową rolę, gdy Hiszpanie wystąpili przeciwko tubylcom podczas wojny. Poza swoim przerażającym wyglądem psy dobrze reagują na każde polecenie przy odpowiednim wyszkoleniu.

3. Do 1946 roku nie było oficjalnego standardu rasy dla mastifa hiszpańskiego

Mastify hiszpańskie zyskały na popularności w Hiszpanii i większości pozostałych krajów Europy. Są przydatni w wielu kontekstach pracy i zawsze traktują swoją pracę poważnie. Ludzie rozkoszują się także możliwością posiadania tak dużego, lojalnego towarzysza. Niektórzy używają ich nawet jako swoich obrońców.

Były odrębną rasą przez ostatnie kilka tysięcy lat. Ale psy nie otrzymały oficjalnego wzorca rasy napisanego dla nich aż do 1946 roku, mimo że były używane na wystawach od początku XX wieku. Obecnie są częstymi psami wystawowymi, zwłaszcza na Półwyspie Iberyjskim.

Pies miał tak wielką łapę w historii Hiszpanii, że uczynili go swoją narodową rasą psów. W granicach Hiszpanii jest ich około 24 000.

Słodki hiszpański Mastiff_liliya kulianionak_shutterstock
Słodki hiszpański Mastiff_liliya kulianionak_shutterstock

Temperament i inteligencja mastifa hiszpańskiego ?

Najlepsze słowa opisujące mastifa hiszpańskiego to powściągliwy i potulny. Te psy są w głębi serca opiekunami zwierząt gospodarskich i szczęśliwie zachowują się jak opiekunowie swojej rodziny, jeśli nie mają innej pracy. Potrzebują tylko umiarkowanej ilości ćwiczeń i wolą oglądać, zanim zaatakują.

Te psy są nieufne wobec wszystkich obcych, ale zazwyczaj nie są agresywne, chyba że one lub jeden z ich podopiecznych jest w bezpośrednim niebezpieczeństwie. Szybko przywiązują się do swojej rodziny i będą chronić swoim życiem każdego, kto pasuje do tej definicji.

Mastif hiszpański wydaje się być powściągliwy i małomówny, ale zawsze jest czujny. Muszą mieć wyraźnego przywódcę stada, inaczej poczują odpowiedzialność za tę rolę. Wolą być bliżej rodziny, nawet jeśli nie przejmują się tak bardzo jak inne psy.

Czy te psy są dobre dla rodzin?

Mastif hiszpański dobrze czuje się w rodzinie. Mimo, że są duże, nie lubią zbytnio bawić się z mniejszymi dziećmi. Ponieważ wolą patrzeć, chroni ich to przed przypadkowym wyrządzeniem krzywdy mniejszym dzieciom.

W sytuacji rodzinnej muszą raz po raz wpajać im solidną definicję swojej roli. Nie muszą być liderem, ale jeśli czują, że wyższe stanowiska nie są obsadzone, to je obejmą.

Czy ta rasa dogaduje się z innymi zwierzętami? ?

Mastif hiszpański dobrze dogaduje się z psami i innymi zwierzętami, z którymi się wychowywał, ale dziwne zwierzęta są traktowane tak samo jak ludzie. Mogą być dość agresywne w stosunku do innych zwierząt. Zabieranie ich do psiego parku jest ryzykowne, jeśli nie zostały odpowiednio zsocjalizowane na wczesnym etapie życia.

mastif hiszpański
mastif hiszpański

Co warto wiedzieć o posiadaniu mastifa hiszpańskiego

Wymagania dotyczące żywności i diety

Te masywne psy mają ogromny apetyt. Potrzebują około 4 filiżanek jedzenia dziennie, aby je zaspokoić. Jeśli jako pies pracujący będzie miał więcej ruchu, będzie potrzebował więcej jedzenia.

Mastif hiszpański powinien otrzymywać karmę wysokiej jakości, produkowaną lub przygotowywaną w domu. Te psy mają już na sobie dużą wagę, więc miej oko na zawartość tłuszczu w ich jedzeniu. Mogą wymagać dostosowania diety na różnych etapach życia.

Znajdź karmę dla psów dużych ras z wysoką zawartością białka. Pomaga im to budować mięśnie i zatrzymywać energię bez skłonności do ponownego przybierania na wadze.

Ćwiczenie

Te gigantyczne psy potrzebują tylko umiarkowanej ilości ruchu. Przy tak dużej masie jest to dla nich duża ilość do noszenia i teoretycznie działa na nich ciężej niż podobne rasy psów. Są jednak zaskakująco zwinne, więc nie lekceważ ich możliwości fizycznych.

Aby osiągnąć zalecaną ilość ruchu dla tej rasy, zapewnij im około 45 minut ruchu dziennie. Jeśli nie mają określonej pracy, zabierz je na spacery lub biegi średnio dziewięć mil tygodniowo.

Trening

Szkolenie tych psów może być czasami trudne, ponieważ mają tendencję do dominacji. Rozpoczęcie nauki w młodym wieku jest zalecane dla każdego psa, ale zwykle wymagają one częstych lekcji przez resztę życia.

Ktokolwiek bierze na siebie rolę trenera, musi mieć twardą i konsekwentną rękę. Muszą ugruntować swoją pozycję lidera stada, nie będąc agresywnym w stosunku do psa. Jeśli chodzi o smakołyki, nie pozwól, aby stanowiły więcej niż 10% ich ogólnej diety.

Młody pasiasty mastif hiszpański_juan aunion_shutterstock
Młody pasiasty mastif hiszpański_juan aunion_shutterstock

Pielęgnacja

Mastify hiszpańskie mają długą, podwójną sierść. Nie są hipoalergicznymi psami i gubią sporo sierści, bez względu na porę roku. W okresie jesiennym i wiosennym gubią się nawet bardziej niż normalnie.

Aby zredukować ilość wypadających włosów, użyj szczotki szpilkowej z metalowym grzebieniem i szczotkuj je kilka razy w tygodniu. W okresach, gdy sierść jest dmuchana, użyj środka do usuwania sierści, aby usunąć więcej podszerstka.

Aby ograniczyć ilość wypadania sierści w domu w tym czasie, kąp je, aby rozluźnić sierść i przyspieszyć ten proces. Przytnij włosy, które rosną między poduszkami, aby zapobiec uwięzieniu brudu między nimi.

Sprawdzaj ich uszy pod kątem zabrudzenia kilka razy w tygodniu, ponieważ opadają i łatwo zbierają brud i wilgoć. W razie potrzeby przycinaj im paznokcie.

Ponieważ te psy tak bardzo się ślinią, przygotuj się z ręcznikami do sprzątania po nich, ponieważ lądują tam, gdzie się znajdują. Potrzebują maty pod wodą, ponieważ ślinią się jeszcze bardziej po drinku.

Zdrowie i kondycja

Psy ras olbrzymich ze względu na swój rozmiar cierpią na wyjątkowe schorzenia. Ponieważ są również starożytną rasą psów, mają silniejszy system niż inne, bardziej nowoczesne rasy. Mimo to zabierz je na coroczne lub półroczne kontrole weterynaryjne, aby wszelkie choroby zostały wykryte tak wcześnie, jak to możliwe.

Pomniejsze warunki

  • Zaćma
  • Dysplazja stawu łokciowego
  • Wzdęcia

Poważne warunki

  • Dysplazja stawu biodrowego
  • Entropion
  • Panosteitis
  • Choroba serca

Mężczyzna kontra Kobieta

Samce tej rasy są znacznie większe niż suki. Mogą mieć wysokość od 30 do 35 cali od ramienia. Kobiety mają od 28 do 35 cali, ale ważą znacznie mniej, średnio około 110 do 170 funtów. Samce często osiągają najniższy poziom przy wadze 160 funtów i mogą urosnąć do 220 funtów.

Chociaż nie ma dużej różnicy między osobowością męską i żeńską, mężczyźni są zwykle bardziej przyjaźni. Zwykle szybciej i głębiej tworzą więzi z rodziną, podczas gdy samice pozostają powściągliwe znacznie dłużej.

Ostateczne przemyślenia

Mastif Hiszpański to duża inwestycja. Mogą cię zjeść poza domem i domem, jeśli nie jesteś przygotowany na ich żarłoczne apetyty. Musisz także pogodzić się ze ślinieniem się w dowolnym miejscu, w którym pies jest dozwolony.

Te psy są najlepszymi psami stróżującymi, zawsze w pogotowiu. Ich zastraszający wygląd wystarczy, by odstraszyć niejednego drapieżnika.

Jeśli chcesz mieć psa, który obsypuje cię miłością lub szczęśliwie chodzi do parku dla psów, to może nie być szczeniak dla ciebie. W przeciwnym razie przygotuj się na dużego i zawsze wiernego towarzysza na długie lata.

Zalecana: