Wilki i psy należą do rodziny psowatych. Naukowa nazwa wilka to Canis lupus, a naukowa nazwa psa to Canis lupus familiaris. Oba zwierzęta mają ponad 99% wspólnego DNA.1To nie jest powszechne, ale wilki i psy mogą się krzyżować i wydawać miot szczeniąt. Wilczak mioty nie są bezpłodne, a szczenięta wilczaków mogą dalej się rozmnażać po osiągnięciu dojrzałości płciowej.
Chociaż wilki i psy mogą się krzyżować, nie zdarza się to zbyt często. Rzadko rozmnażają się na wolności ze względu na kilka kluczowych różnic.
Wyzwania Hodowli Wilków i Psów
Zachowania seksualne
Pomimo tego, że są tak blisko spokrewnieni, reprodukcja między wilkami a psami jest rzadkością. Zacznijmy od tego, że wilki dojrzewają wolniej niż psy. Psy domowe mogą osiągnąć dojrzałość płciową już w wieku 6 miesięcy. Wilki osiągają dojrzałość płciową w wieku około 1 roku, a niektóre wilki mogą nie być gotowe do krycia, dopóki nie osiągną wieku 4 lat.
Kolejną różnicą między psami a wilkami są pory godowe. Wilki mają okres godowy na wiosnę, a samice wilków przechodzą jeden cykl rui w roku. Samce wilków również produkują nasienie tylko sezonowo. Z kolei suki przechodzą przez dwa cykle rui rocznie, a samce produkują nasienie przez cały rok.
Zachowania społeczne
Wilki i psy również nie są dobrze dogadywane, ponieważ mają różne zachowania społeczne. Wilki to zwierzęta juczne z hierarchią. Kiedy wilki zaczną osiągać dorosłość, zaczną angażować się w zachowania mające na celu ustabilizowanie się w hierarchii stada.
Nowoczesne badania pokazują, że dominujące zachowania u wilków są znacznie bardziej zróżnicowane.2Na przykład bardziej doświadczeni przywódcy stada wilków będą raczej przyglądać się za swoją watahą niż przewodzić z przodu i pozwól młodszym wilkom jeść pierwsze, gdy brakuje pożywienia. Dominujące wilki również rzadko przyszpilają inne wilki.
Psy mają hierarchie społeczne i role, ale różnią się od wilków. Jedną z kluczowych różnic między psami a wilkami jest zdolność psa do łączenia się i tworzenia więzi z ludźmi oraz odpowiedniego reagowania na ludzkie zachowanie. Relacje, jakie psy mają z ludźmi i innymi psami, są bardziej zrelaksowane, a psy nie mają chęci zostania alfą rodziny.
Co zrobić, gdy Twój pies spotka dzikiego wilka
Ze względu na różne zachowania społeczne i priorytety, wilki i psy zazwyczaj nie dogadują się. Mogą rozumieć niektóre języki ciała i sygnały behawioralne, ale komunikują się też w inny sposób. Więc to tak, jakby mówili różnymi językami.
Jeśli ścieżki wilka i psa się skrzyżują, najprawdopodobniej będą się unikać. Niektórzy mogą reagować agresywnie, ale prawdopodobnie będą woleli zachować dystans między sobą.
Co robić, gdy jesteś ze swoim psem
Jeśli zdarzy ci się być z psem i zobaczyć wilka, najlepiej zachować jak największy dystans. Spraw, by wyglądał jak największy i stań wysoko. Trzymaj psa blisko siebie i zachowaj spokój, aby twoje zachowanie nie prowokowało psa do agresywnych działań.
Większość wilków woli nie kontaktować się z ludźmi i może po prostu odejść na własną rękę. Możesz zwiększyć dystans, idąc w przeciwnym kierunku. Nie odwracaj się jednak od wilka. Utrzymuj kontakt wzrokowy i spokojnie się wycofaj.
Jeśli znajdujesz się na obszarze znanym z występowania wilków, możesz dla bezpieczeństwa zabrać ze sobą spray na niedźwiedzie. Jeśli zdarzy się, że wilk zaatakuje twojego psa, możesz użyć sprayu na niedźwiedzie, aby przerwać walkę. Wilki mogą być żywicielami pasożytów i są bardzo podatne na wściekliznę. Pamiętaj więc, aby natychmiast zabrać psa do lekarza weterynarii lub pogotowia ratunkowego w celu wykonania badania lekarskiego.
Czy wilczaki są dobrymi zwierzętami domowymi?
Ludzie mają mieszane uczucia co do wilczaków. Wilczaki są uważane za zwierzęta domowe, ale w niektórych stanach mogą być nielegalne. Stany, które zezwalają na wilczaki jako zwierzęta domowe, mogą wymagać od właścicieli posiadania najpierw licencji lub pozwolenia.
Należy również zauważyć, że obecnie nie ma szczepionki przeciwko wściekliźnie dla wilczaków. Standardowe szczepionki przeciwko wściekliźnie podawane przez lekarzy weterynarii nie są zatwierdzone do stosowania u zwierząt hybrydowych. Tak więc wilczaki mogą być niebezpieczną odpowiedzialnością.
Problemy z Hodowlą Wilczaków
Hodowla wilczaków nie jest tak uregulowana ani ustrukturyzowana, jak programy hodowlane ustanowione dla psów rasowych. Nieetyczni hodowcy i oszuści mogą reklamować miot szczeniąt jako wilczaki, ale szczenięta mogą nie mieć wilka w swoim DNA.
Rozmiary i temperamenty wilczaków również są różne. Niektóre wilczaki mogą być czułe w stosunku do ludzi i można je trenować. Jednak inne mogą mieć silny popęd zdobyczy i bać się ludzi. Mogą stać się wysoce niezależni i stać się ekspertami od ucieczek.
Pomimo onieśmielającego wyglądu wilczaki zwykle nie są dobrymi psami stróżującymi. Dzikie wilki są zwykle nieśmiałe i raczej uciekają przed niebezpieczeństwem niż działają konfrontacyjnie. Niektóre wilczaki mogą odziedziczyć tę cechę i nie nauczyć się pilnować.
Zakończenie
Chociaż możliwe jest skrzyżowanie wilka i psa, jest to dość rzadkie. Krzyżowanie obu zwierząt jest trudne, ponieważ osiągają one dojrzałość płciową w różnym tempie, mają różne okresy godowe i mają różne zachowania społeczne.
Przyniesienie do domu wilczaka może być ryzykowne, ponieważ jego wielkość i zachowanie są nieprzewidywalne. Tak więc najlepiej jest opiekować się wilczakiem, jeśli masz wiedzę i doświadczenie w zakresie psiego zachowania i opieki nad egzotycznymi zwierzętami domowymi. Nie są odpowiednie dla początkujących i właścicieli psów po raz pierwszy.
Na szczęście istnieje wiele dużych ras psów, które są czułe i łatwe do wyszkolenia. Tak więc, jeśli interesuje Cię opieka nad dużym zwierzakiem, możesz znaleźć o wiele bardziej odpowiednie rasy psów, które pasują do Twojego stylu życia i poziomu doświadczenia.
