Agresywne zachowanie u psów może być zniechęcającym wyzwaniem, szczególnie gdy pies jest ukochanym zwierzakiem. Istnieje wiele przyczyn psiej agresji, ale w tym artykule przyjrzymy się tajnikom agresji społecznej. Być może posiadasz lub znasz psa wykazującego oznaki agresji, co do którego podejrzewasz, że ma podłoże społeczne. Mamy nadzieję, że po przeczytaniu tego artykułu będziesz w stanie potwierdzić swoje podejrzenia lub rozważyć inne przyczyny.
Co to jest agresja społeczna?
Jak odróżnić agresję społeczną od innych rodzajów agresji? Czasami trudno jest odpowiedzieć na to pytanie, ponieważ często dochodzi do nakładania się różnych rodzajów agresji i wzajemnego oddziaływania kilku przyczyn. Ustalenie pierwotnej przyczyny może pomóc w pozytywnej identyfikacji agresji społecznej i opracowaniu skutecznej strategii radzenia sobie.
Psy to zwierzęta stadne, aw każdym stadzie obowiązuje ścisła hierarchia społeczna. W naturze jest to konieczne dla powodzenia stada i jego przetrwania. Agresję społeczną najczęściej obserwuje się u psa, który uważa się za osobę o wysokim statusie. W psim stadzie każdy członek rozumie i akceptuje swoją pozycję w hierarchii, dzięki czemu konflikty między stadami są zminimalizowane. W gospodarstwie domowym człowiek-pies, charakteryzującym się wielopłaszczyznowymi relacjami, może to stwarzać problemy dla psa, który wyczuwa, że jego dominacja nie jest uznawana.
Dominacja jest zwykle potwierdzana nad innymi członkami stada poprzez pokazy agresji, takie jak warczenie, warczenie, kłapanie, gryzienie i inne. To właśnie obserwujemy jako agresję społeczną. Niestety, nie wiadomo, kto lub co może być odbiorcą tych wyświetlaczy w wielogatunkowym gospodarstwie domowym. Równie prawdopodobne jest, że będzie to twój wiekowy stary pies, listonosz, ty lub twoje trzyletnie dziecko.
Reakcja wywołana przez ludzi w gospodarstwie domowym w odpowiedzi na agresję psa może jeszcze bardziej skomplikować sprawę. Natychmiastową reakcją jest szybkie usunięcie małego Johnny'ego lub nowo narodzonego kociaka z paszczy śmierci, po czym następuje gniewna lub pełna lęku nagana o różnej sile. Często nie jest to najbardziej konstruktywna reakcja i może utrwalić agresywne zachowanie psa.
Jakie są oznaki agresji społecznej?
Większość ludzi rozpoznaje oczywiste oznaki agresji, takie jak warczenie, warczenie, szczekanie, gryzienie itp. Kiedy te objawy są obserwowane w połączeniu z określonymi sytuacjami, istnieje duża szansa, że wskazują na zachowanie agresywne społecznie. Niektóre przyczyny i wyzwalacze agresji społecznej omówiono w następnej sekcji.
Rozpoznawanie oznak agresji społecznej wiąże się z dwoma wyzwaniami. Pierwszym z nich jest ustalenie, czy agresja jest wynikiem problemów społecznych, czy związanych z dominacją. Może to być maskaradą agresji społecznej, ale wynikać z innej przyczyny. Interpretacja tych znaków może wymagać wiedzy behawiorysty zwierzęcego.
Drugie to zauważanie i interpretowanie innych zachowań, które wydają się łagodne, ale są mniej demonstracyjnymi wskaźnikami agresji społecznej, które mogą się pogorszyć, jeśli nie zostaną podjęte odpowiednie działania. Niektóre z bardziej niejasnych oznak agresji społecznej to sztywna, apodyktyczna postawa z odwiniętym ogonem, przedłużony kontakt wzrokowy, położenie łapy na jakiejś części ciała innego psa lub stanie nad psem w cieniu. Te zachowania mogą występować również u innych gatunków i ludzi.
Jakie są przyczyny agresji społecznej?
Jest tylko jedna przyczyna agresji społecznej. Jak wspomniano, jest to reakcja dominacji psa, który postrzega siebie jako hierarchicznie wyższego. W każdym chwilowym akcie agresji pies uważa, że kwestionowana jest jego dominacja.
Chociaż istnieje jedna prosta przyczyna, istnieje wiele wyzwalaczy. Wiele z nich może wydawać się bezsensownych dla ludzi, ale dla psa są one bardzo ważne. Pies może stać się agresywny społecznie w stosunku do człowieka w odpowiedzi na następujące sytuacje:
- Przytulanie, całowanie lub bycie podnoszonym
- Dotykanie twarzy lub uszu podczas pielęgnacji, pieszczot lub kąpieli
- Obcinanie paznokci, w tym dotykanie stóp
- Groźba słowna lub fizyczna albo uderzenie psa
- Pochylanie się nad psem
- Być powściągliwym
- Zabieranie jedzenia lub zabawek
- Bycie niepokojonym podczas snu lub odpoczynku
Podobnie agresywny społecznie pies może być wyzwalany przez inne zwierzęta w gospodarstwie domowym, które robią rzeczy, które postrzegają jako zagrażające dominacji. Inne psy w gospodarstwie domowym mogą wiedzieć, gdzie wytyczyć granicę, aby nie wyzwolić nieprzewidywalnego moggie. Jednak różne gatunki mogą nieumyślnie paść ofiarą swojego temperamentu z powodu braku zrozumienia psiej hierarchii.
Warto zauważyć, że agresja społeczna, choć z pewnością nie ograniczona do, wydaje się być bardziej powszechna u psów płci męskiej.
Czasami pies może domyślnie dominować w społeczeństwie, jeśli ma niespójne zachowanie i brak granic lub struktury ustanowionych przez ludzi. Omówimy to w następnej sekcji.
Jak radzić sobie z psem z agresją społeczną?
W porównaniu z innymi formami psiej agresji, agresja społeczna jest na ogół łagodniejsza – często nie prowadzi do walk na pełną skalę ani brutalnych ataków. Ale może to być trudniejsze do rozwiązania. W większości przypadków nie da się zmienić środowiska, na które składają się domownicy, zarówno ludzie, jak i odmiany futerkowe. Oni tam zostaną.
Strach kontra kontrola
Kolejnym wyzwaniem jest to, że agresja społeczna nie jest zbyt dobrze rozumiana ze względu na jej złożony charakter. Wśród ekspertów od behawioryzmu psów panuje duży sprzeciw. Istnieją dwie ogólne szkoły myślenia. Niektórzy eksperci uważają, że agresja społeczna jest oparta na strachu, podczas gdy inni twierdzą, że jest to złość i zachowanie mające na celu kontrolę. W rzeczywistości jeden może być przyczyną u jednego psa, a drugi u innego. Może nawet być tak, że oba są przyczynami tego samego psa, w zależności od okoliczności!
Zrozumienie podstaw agresji społecznej psa jest kluczem do rozpoczęcia radzenia sobie z nią i radzenia sobie z nią. Skuteczne, konsekwentne i zdyscyplinowane podejście może nawet całkowicie i trwale naprawić zachowanie. Aby było to możliwe, należy natychmiast zająć się tą sprawą. Może być konieczne wypróbowanie różnych podejść, dopóki nie będzie jasne, że jedno działa.
Pierwszą rzeczą do zrozumienia jest to, że właściciel psa agresywnego społecznie musi uznać zachowanie psa i własne oraz wziąć za nie proaktywną odpowiedzialność. To może nie być niczyja „wina”, ale nadal należy się nią zająć. Jednak wyszukiwanie usterek może być na porządku dziennym. Możliwe, że niektóre zachowania właściciela, mimo dobrych intencji i wynikające z miłości do futrzanego dziecka, nieumyślnie propagują niepożądane zachowanie psa.
Jak postępować z psem agresywnym społecznie
Jeśli agresywne zachowanie psa stanowi zagrożenie dla ludzi lub innych zwierząt, ważne jest, aby zawsze go nadzorować. Może to wymagać ograniczenia ich ruchów, unikania narażania ich na sytuacje wyzwalające lub nawet ograniczenia ich do obszaru niedostępnego dla wrażliwych osób. Będzie to konieczne do czasu poprawy zachowania psa po terapii/leczeniu zaradczym.
Najlepszym sposobem postępowania po stwierdzeniu, że pies przejawia agresję społeczną jest konsultacja z behawiorystą zwierząt. Spędzą czas obserwując psa i środowisko społeczne, a następnie opracują plan, który pomoże złagodzić sytuację. Mogą również zasugerować sterylizację, jeśli pies nie był już wysterylizowany lub wykastrowany.
Pewne rzeczy można zrobić na wczesnym etapie życia szczenięcia, które pomogą zapobiec rozwojowi agresji społecznej. Socjalizacja szczeniąt od najmłodszych lat z różnymi innymi psami, ludźmi i zwierzętami jest niezwykle korzystna dla nauczenia ich komfortu i relaksu w wielu sytuacjach. Psy często reagują lub odzwierciedlają lęki i niepewność swoich właścicieli. Od początku życia szczeniaka właściciele powinni być świadomi jego działań i reakcji. Należy zachować ostrożność, aby emanować konsekwentnie zrelaksowaną, choć zdyscyplinowaną postawą, chyba że sytuacja realistycznie wymaga strachu i działań zapobiegawczych.
Często zadawane pytania dotyczące agresji społecznej u psów
W jakim wieku psy zaczynają wykazywać agresję społeczną?
Pies może zacząć wykazywać oznaki agresji społecznej w wieku od sześciu miesięcy do trzech lat. Zbiega się to z ich dojrzewaniem do dorosłości.
Czy agresja społeczna psa będzie się pogarszać z wiekiem?
Istniejąca wcześniej agresja społeczna psa prawdopodobnie nie pogorszy się wraz z wiekiem. Podobnie jest mało prawdopodobne, aby pies, który nigdy nie przejawiał agresji społecznej, nie stał się nagle na starość. Stary pies może zareagować dominująco, jeśli do domu zostanie wprowadzony nowy pies lub szczeniak, ale nie byłoby to uważane za niezwykłe zachowanie.
Mówiąc to, starsze psy mają skłonność do bycia nieco agresywnymi, gdy zbliżają się do zmierzchu swojego istnienia. Jest to zwykle spowodowane fizycznymi, psychicznymi i emocjonalnymi napięciami towarzyszącymi starości. Na przykład artretyzm i starość.
Czy pies agresywny społecznie może znaleźć nowy dom?
Ogólnie rzecz biorąc, zmiana domu agresywnego psa jest zazwyczaj nie do zaakceptowania z etycznego punktu widzenia. Nawet pełne ujawnienie może postawić nowego właściciela w trudnej sytuacji i jeszcze bardziej zestresować psa. Może to skutkować jeszcze bardziej agresywnym psem.
Jednakże w przypadku psów agresywnych społecznie mogą zaistnieć szczególne okoliczności, w których znalezienie nowego domu może być dobrym rozwiązaniem. Jeśli pies jest wyzwalany przez inne psy lub zwierzęta, a nawet dzieci, to ponowne zamieszkanie w cichym, jednoosobowym domu bez innych zwierząt może być właśnie tym, czego potrzeba. W takim przypadku obie strony muszą być w pełni świadome wad psa, a znalezienie nowego domu powinno być starannie zaplanowane z okresem próbnym.
Zakończenie
Agresja społeczna u psów może być chorobą, z którą trudno sobie poradzić. Diagnoza nie zawsze jest jednoznaczna i przed wdrożeniem skutecznej strategii zarządzania mogą pojawić się pewne wątpliwości i zamieszanie.
Na szczęście nie jest to tylko zguba i mrok. Po zrozumieniu pierwotnej przyczyny agresji społecznej psa można podjąć pewne działania, aby ją zminimalizować lub zaradzić. Wiele psów poprawia się dzięki odpowiedniemu leczeniu i staje się mniej zestresowanych, stając się kochającymi i nagradzającymi zwierzętami domowymi.
