5 najczęstszych schorzeń border collie (odpowiedź weterynarza)

Spisu treści:

5 najczęstszych schorzeń border collie (odpowiedź weterynarza)
5 najczęstszych schorzeń border collie (odpowiedź weterynarza)
Anonim

Border Collie są znane z tworzenia pięknych rodzinnych zwierząt domowych, doskonałych psów pracujących lub po trochu obu! To średniej wielkości rasa wywodząca się z pogranicza Szkocji i Anglii, choć często uważana jest za klasycznego owczarka australijskiego. Jako pies pracujący Border Collie jest energiczny, wysportowany, inteligentny i lojalny. Podobnie jak wiele psów rasowych, border collie są podatne na rozwój pewnych schorzeń, w szczególności epilepsji, problemów z oczami, dysplazji stawu biodrowego i niedoczynności tarczycy.

To z pewnością nie powinno Cię zniechęcać do kupna border collie, ale zawsze warto wiedzieć trochę o typowych problemach zdrowotnych związanych z rasą. W tym artykule podsumowano pięć typowych problemów zdrowotnych border collie, na które należy zwrócić uwagę.

5 warunków zdrowotnych border collie

1. Padaczka

Padaczka to stan neurologiczny, który powoduje drgawki. Większość padaczek jest uważana za „idiopatyczną”, co oznacza, że nie wiemy, dlaczego tak się dzieje, chociaż prawdopodobnie w grę wchodzą czynniki genetyczne. Napady padaczkowe są zwykle sporadyczne i różnią się stopniem nasilenia – niektóre są krótkie i łagodne, inne trwają dłużej i są bardziej drastyczne. Większość psów, u których rozwija się epilepsja, ma pierwszy napad w stosunkowo młodym wieku – od 6 miesięcy do 3 lat.

Na szczęście border collie cierpiące na epilepsję można ogólnie leczyć za pomocą leków przeciwpadaczkowych, chociaż te psy wymagają leczenia przez całe życie, a także okazjonalnych badań krwi i dostosowania dawki. Jeśli zauważysz, że Twój border collie zasłabł lub ma konwulsje, zawsze natychmiast skontaktuj się z lekarzem weterynarii.

border collie przewracający się lub udający martwego na trawie
border collie przewracający się lub udający martwego na trawie

2. Anomalia oka collie

Collie Eye Anomaly (CEA) to dziedziczna wada oka, w której części oka nie tworzą się prawidłowo po urodzeniu. Oznacza to, że normalne tkanki oka, które są ważne dla wzroku psa, są nieprawidłowe lub ich brakuje. Choroba ta dotyka wszystkie rasy psów Collie i może dotyczyć jednego lub obu oczu. Choroba ma różne nasilenie – niektóre psy z CEA mają stosunkowo dobry wzrok, podczas gdy inne psy są całkowicie ślepe.

Weterynarze diagnozują CEA za pomocą specjalnego instrumentu oka zwanego oftalmoskopem, który umożliwia im wizualizację tkanek w tylnej części oka. Zwykle można to zrobić w wieku 6-7 tygodni lub mniej więcej w czasie, gdy większość szczeniąt otrzymuje pierwsze szczepienie. Chociaż nie ma leczenia CEA, istnieją dobre testy genowe, które umożliwiają badanie przesiewowe rodziców psów przed rozmnażaniem.

ślepy border collie
ślepy border collie

3. Postępujący zanik siatkówki

Inną chorobą oczu, która dotyka border collie, jest postępujący zanik siatkówki lub PRA. Jest to dziedziczny i zwyrodnieniowy stan, w którym komórki receptorowe w tylnej części oka pogarszają się z czasem. Weterynarze rozpoznają dwie formy PRA – późny początek (zwykle obserwowany w wieku około 8 lat) i wczesny początek (zwykle obserwowany w wieku około 2–3 miesięcy). Niestety, u większości Border Collie, które odziedziczyły gen odpowiedzialny za PRA, rozwija się wczesna postać tej choroby.

Nie ma leczenia PRA, a psy na ogół ślepną. Niektóre Border Collie niezwykle dobrze przystosowują się do bycia niewidomymi i prowadzą pełne, szczęśliwe życie. Twój lekarz weterynarii będzie w stanie poprowadzić Cię przez proces leczenia psa z PRA.

oczy border collie
oczy border collie

4. Dysplazja stawu biodrowego

Dysplazja stawu biodrowego dotyczy wielu średnich i dużych ras psów, nie tylko Border Collie. Jest to stan, w którym staw biodrowy nie tworzy się prawidłowo. Pomyśl o regularnym stawie biodrowym jako o kuli i panewce, z kulą kości udowej dobrze osadzoną w naczyniu w kości biodrowej. W przypadku dysplazji stawu biodrowego kula jest zniekształcona, a panewka jest zbyt płytka. Dysplazja stawu biodrowego predysponuje staw do zapalenia stawów, przez co pies jest obolały lub „kulawy” podczas ćwiczeń.

Podobnie jak w przypadku wyżej wymienionych chorób, stopień nasilenia dysplazji stawu biodrowego jest różny – niektóre psy można leczyć za pomocą suplementów na stawy i środków przeciwzapalnych, podczas gdy inne psy wymagają operacji korygującej. Zdjęcia rentgenowskie to najlepszy sposób na zdiagnozowanie dysplazji stawu biodrowego.

weterynarz badający psa border collie
weterynarz badający psa border collie

5. Niedoczynność tarczycy

Niedoczynność tarczycy występuje, gdy tarczyca jest nieproduktywna. Border collie może być bardziej podatny na rozwój niedoczynności tarczycy niż niektóre inne rasy psów, chociaż każda rasa może być dotknięta chorobą. Tarczyca to mały, ale ważny gruczoł, który znajduje się w pobliżu gardła; ustala i reguluje tempo przemiany materii psa. Niedoczynność tarczycy jest zwykle wynikiem choroby o podłożu immunologicznym (jest to podobne do choroby „autoimmunologicznej”). Psy z niedoczynnością tarczycy są zwykle apatyczne, mają zmniejszony apetyt i zmiany w sierści.

Diagnozę stawia się na podstawie dość prostych badań krwi. Podczas gdy psy wymagają suplementacji hormonów przez całe życie i okazjonalnych badań krwi, większość border collie z niedoczynnością tarczycy można przywrócić do normalnego stanu zdrowia.

border collie w pobliżu miski z jedzeniem
border collie w pobliżu miski z jedzeniem

Zakończenie

Border Collie to urocze, inteligentne i wierne psy. Powyższe problemy zdrowotne częściej występują u border collie, ale z pewnością nie u każdego border collie. Podobnie jak w przypadku każdego futrzastego członka rodziny, dobrze jest być świadomym powszechnych schorzeń, aby wiedzieć, na co uważać i zapewnić mu najlepszą opiekę. Jeśli myślisz o kupnie lub adopcji border collie, postaraj się wybrać renomowanego hodowcę i upewnij się, że testy genetyczne zostały przeprowadzone tam, gdzie to możliwe.

I, jak zawsze, nie wahaj się skontaktować z lekarzem weterynarii, jeśli masz jakiekolwiek obawy dotyczące swojego psa.

Zalecana: