Jeśli istnieje jedno przekonanie, które jest wspólne dla każdej filozofii moralnej na tej planecie, jest to przekonanie, że kapusiom zakłada się szwy.
Nie mów tego wyżłom. Wypuszczają zwierzynę tak długo, jak istnieją, i dlatego stały się nieodzownym towarzyszem łowców ptaków. Nie musisz jednak nosić strzelby, aby pokochać te psy, ponieważ są wspaniałymi towarzyszami, nawet jeśli jedyną rzeczą, na którą polujesz, jest paczka chipsów ziemniaczanych.
Chociaż wiele psów można nauczyć wskazywać, istnieje tylko pięć ras, które są uważane za prawdziwe „wyżły”.„Mają ze sobą sporo wspólnego, ale mają też swoje różnice. Jeśli chcesz potencjalnie sprowadzić jedno z tych szczeniąt do swojej rodziny, czytaj dalej, aby dowiedzieć się, które z nich będzie dla Ciebie najlepsze.
5 typów ras psów wyżłów:
1. Angielskie wskaźniki
Zazwyczaj, gdy ludzie mówią o wyżłach, mają na myśli właśnie tę rasę. Powodem, dla którego nazywa się je „angielskimi” wskaźnikami, jest to, że ich przodkowie sięgają Anglii w XVII wieku(cóż, i dlatego, że szczekają z brytyjskim akcentem). Ważące od 45 do 75 funtów, uważa się, że są kombinacją chartów, lisów, ogarów i bulterierów.
Wyhodowane do polowania, te psy są tak wszechstronne w terenie, że często nazywa się je po prostu „psami-ptakami”. Oprócz wskazywania, są ekspertami w aportowaniu i „honorowaniu”, co oznacza, że jeden pies nie przejdzie przed drugim, gdy jest w pozycji wskazującej.
Jeśli jednak interesuje Cię tylko posiadanie jednego jako zwierzaka domowego, przekonasz się, że zwykle nie jest agresywny, co czyni go dobrym współlokatorem dla dzieci i kotów. Zwykle są zdrową rasą, ale będą wymagać regularnych ćwiczeń, więc nie oczekuj, że będą siedzieć i czytać książki z tobą na kanapie przez cały dzień.
2. Seter Angielski
Są to smukłe, chude zwierzęta o długiej sierści nakrapianej tak zwanym wzorem „Belton”. Ich sierść jest jedwabista i pióra na ogonie i nogach, a sierść, którą mają jako szczenięta, jest często słabym wskaźnikiem tego, jak będą wyglądać jako dorośli. Ich płaszcze skrywają również zaskakująco potężne ciała, ponieważ przeciętny pies waży od 65 do 80 funtów.
Chociaż technicznie uważa się je za wyżły, tak naprawdę nie wskazują – „ustawiają” (stąd nazwa). Oznacza to, że zastygają w miejscu po zauważeniu ofiary, często w pozycji stojącej lub kucającej. Zwykle są używane do znajdowania stada ptaków, w którym to momencie siadają; następnie, po otrzymaniu polecenia od swoich właścicieli, ruszą w pościg, wysyłając ptaki w powietrze, aby myśliwy mógł oddać strzał.
Kiedy są trzymane jako zwierzęta domowe, są bardzo podatne na szkolenie i chętne do pomocy. Jednak niektóre osoby mogą być uparte i mieć silną wolę, co wymaga intensywnego treningu i ćwiczeń. Są też dość wrażliwymi stworzeniami, więc pozytywne wzmocnienie jest zwykle znacznie skuteczniejsze niż besztanie lub karanie.
3. Seter irlandzki
Jeśli setery angielskie wywodzą się z Anglii, to skąd pochodzą setery irlandzkie? Jeśli powiedziałeś Japonia, musisz popracować nad wskazówkami kontekstowymi. Te psy zaczynały jako zwykłe setery angielskie, ale w 1845 roku ludzie zaczęli rozpoznawać, że setery z Irlandii miały zwykle rude lub kasztanowe futra. Wkrótce zostały uznane za odrębną rasę i wydają się być nieco mniejsze niż ich brytyjscy kuzyni.
Sprawują się równie dobrze w terenie jak inne setery i zwykle lubią być zmuszane do pracy, więc nie spodziewaj się leniwego włóczęgi wylegującego się po domu. Są również niezwykle przyjazne, dlatego często są wykorzystywane jako psy terapeutyczne. Jednak to zwykle czyni ich mniej odpowiednimi do pełnienia służby wartowniczej.
Ta życzliwość może czasami prowadzić do nadmiernego podniecenia, więc nie są idealne do domów z kotami lub innymi małymi zwierzętami domowymi i mogą być trochę zbyt entuzjastyczne dla małych dzieci. Możesz również oczekiwać, że coś zniszczą, jeśli zostawisz je same na cały dzień, więc adoptuj tylko jednego, jeśli chcesz spędzić z nim dużo czasu.
4. Seter irlandzki czerwono-biały
W rzeczywistości są starsze niż zwykłe setery irlandzkie, ale tak naprawdę nie były uważane za odrębną rasę, dopóki całkowicie rude setery nie stały się modne w połowie XIX wieku. Ich kasztanowi kuzyni stali się tak popularni, że setery irlandzkie czerwono-białe prawie wyginęły; utrzymanie aktywnej linii wymagało wysiłku kilku oddanych hodowców.
Nadal są mniej popularne niż setery irlandzkie i są używane głównie jako psy pracujące, a nie jako zwierzęta domowe. Szkoda jednak, ponieważ są lojalnymi i czułymi zwierzętami i są znakomitymi towarzyszami aktywnych rodzin. Dobrze dogadują się z innymi psami i są świetne z dziećmi, ale prawdopodobnie nie są najlepszym wyborem dla mieszkańców bloków.
Są to średniej wielkości zwierzęta, ważące od 35 do 60 funtów. Ich sierść jest wspaniała, ale jak każda piękna fryzura wymaga regularnej pielęgnacji, więc spodziewaj się dokładnego szczotkowania kilka razy w tygodniu. Kąpiele będą również potrzebne mniej więcej co 6-8 tygodni (i to jest dobra rada dla ciebie, pomyśl o tym).
5. Gordon Seter
Kończymy teraz naszą podróż po Wielkiej Brytanii z przystankiem w Szkocji, gdzie te czarno-podpalane psiaki powstały w XIX wieku. Są to największe rasy Pointerów, ważące do 80 funtów (więc zastanów się dwa razy, zanim wyśmiejesz się z ich kiltów). Zachowaj jednak ostrożność podczas karmienia, ponieważ mogą być podatne na wzdęcia.
Rasa miała wczesnego mistrza w osobie Aleksandra Gordona, czwartego księcia Gordona. Był wielkim fanem psów, założył kilka hodowli poświęconych ich hodowli. Rasa ostatecznie przyjęła jego imię – na szczęście udało mu się je odzyskać po dłuższym pościgu (przepraszam).
Gordon Setery są wspaniałymi zwierzętami domowymi, ale zwykle są lojalne do granic możliwości, więc wczesna socjalizacja jest koniecznością, aby uniknąć problemów behawioralnych. Są bardzo energiczne i uwielbiają się bawić, a dojrzewają powoli, więc spodziewaj się, że będziesz mieć szczeniaka na rękach, dopóki nie skończy trzech lub czterech lat. Uważaj również na spuszczanie ich ze smyczy, ponieważ mają tendencję do ignorowania otaczającego ich świata, gdy znajdą ślad zapachowy.
Wiele świetnych zalet
Wyżły są wspaniałymi zwierzętami domowymi i towarzyszami, niezależnie od tego, na jaką rasę ostatecznie się zdecydujesz. Istnieją inne typy ras, które wskazują i są dobrze znane z polowań, chociaż technicznie nie należą one do odmiany Pointer lub Setter. Pamiętaj jednak, że są hodowane jako psy pracujące, więc przygotuj się na długie spacery i energiczne ćwiczenia. Jeśli jednak zapewnisz im stymulację i zajęcie, powinieneś znaleźć się ze słodkim, lojalnym szczeniakiem, który myśli, że zawiesiłeś księżyc.
Och, a ze Wskaźnikiem u boku już nigdy nie przegrasz gry w chowanego.
