Oba w grupie roboczej ras psów, szwajcarski pies pasterski i berneński pies pasterski, wydają się mieć wiele podobieństw fizycznych. W związku z tym mogą być trudne do odróżnienia. Mają podobne oznaczenia i kolorystykę. Nawet ich budowa jest podobna. Berneński pies pasterski jest puszystą, nieco mniejszą wersją szwajcarskiego psa pasterskiego, ale ma tę samą wyraźną białą plamę na czole, białe łapy i czarno-czerwone futro przeplatane na nogach, tułowiu i twarzy.
Różnica wizualna
Szybkie spojrzenie – szwajcarski kontra berneński pies pasterski
szwajcarski pies pasterski
- Średni wzrost (dorosły): 23,5-28,5 cala
- Średnia waga (dorosły): 85-140 funtów
- Długość życia: 8-11 lat
- Ćwiczenie: Duże potrzeby
- Wymagania pielęgnacyjne: Umiarkowane
- Rodzinny: Bardzo
- Przyjazne psom: Często
- Możliwość trenowania: Doskonała
Berneński pies pasterski
- Średni wzrost (dorosły): 23-27 cali
- Średnia waga (dorosły): 70-115 funtów
- Długość życia: 6-8 lat
- Ćwiczenie: Duże potrzeby
- Wymagania pielęgnacyjne: Wysokie
- Rodzinny: Tak
- Przyjazny psom: Tak
- Możliwość trenowania: Doskonała
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o każdej z tych ras lub rozważasz adopcję którejś z ras, czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o ich wielkości, potrzebach w zakresie pielęgnacji, temperamencie i możliwościach szkolenia oraz o tym, jak porównują się ze sobą, więc możesz podjąć decyzję odpowiednią dla siebie i swojej rodziny.
szwajcarski pies pasterski
Pierwotnie hodowano szwajcarskie psy pasterskie i używano ich do przewożenia produktów przez szwajcarskie góry. Ich salceson był ceniony, ponieważ mogli wykorzystać swoją masę i siłę do ciągnięcia dużych wozów przez regiony górskie.
Szwajcarskie psy pasterskie to duże zwierzęta, ważące od 115 do 140 funtów dla samców i 85 do 110 funtów dla suk. Zwykle rosną między 23,5 a 28,5 cala wysokości. Ich sierść jest krótsza i wymaga jedynie czesania raz w tygodniu. Wypadanie może występować sezonowo, ale nie powinno stanowić większego problemu przy regularnej pielęgnacji.
Jeśli chodzi o ich osobowość i temperament, są ugodowi i zorientowani na rodzinę. Są energiczne i lubią się bawić i ćwiczyć. Szwajcarskie psy pasterskie dobrze dogadują się z dziećmi, ale mogą wymagać nadzoru podczas interakcji z innymi psami. Dzieje się tak, ponieważ są zaciekle lojalne i mogą działać ochronnie, gdy w pobliżu są inne psy. Szkolenie ich nie jest trudne, ponieważ lubią zadowolić swoją rodzinę/właściciela i chcą dobrze sobie radzić.
Cechą wspólną Szwajcarów i Berneńczyków jest głośne szczekanie. Ich głosy mogą nieść się daleko, co może nie być najbardziej atrakcyjne dla sąsiadów. Pamiętaj o tym, jeśli szukasz zwierzaka domowego.
Zalety
- Zorientowany na rodzinę
- Lojalny
- Normalna pielęgnacja
- Dobry z dziećmi
- Łatwy trening
Wady
- Może wymagać nadzoru z innymi psami
- Głośne szczekanie
Berneński pies pasterski
Podobnie jak szwajcarski pies pasterski, berneńczyki były używane do ciągnięcia i zaganiania, ponieważ są dość silne i atletyczne. Ten poziom energii utrzymuje się do dziś, ponieważ uwielbiają się bawić i ćwiczyć.
Berneńskie psy pasterskie są nieco mniej masywne niż szwajcarskie psy pasterskie. Mężczyźni zazwyczaj ważą od 80 do 115 funtów, a kobiety ważą od 70 do 95. Mogą jednak rosnąć od 23 do 27 cali wysokości, podobnie jak Szwajcarzy. Ich puszyste futro sprawia, że wydają się cięższe, ale w rzeczywistości są znacznie mniej masywne.
Ponieważ są bardziej puszyste, mają średniej długości sierść i dlatego częściej gubią sierść. Aby utrzymać linienie pod kontrolą, należy je szczotkować dwa lub trzy razy w tygodniu. W przeciwieństwie do Szwajcarów, linieją przez cały rok i często wymagają takiej samej konserwacji.
Osobowość Berneńczyków jest podobna do Szwajcarów, ponieważ są przyjaźni i lojalni, ale Berneńczycy mogą być bardziej powściągliwi, zwłaszcza w stosunku do obcych. Mają tendencję do faworyzowania jednej osoby bardziej niż kogokolwiek innego i zaciekle ich chronią. Można je określić mianem „łagodnych olbrzymów” lub „misiów”, ponieważ są bardziej nieśmiałe i ostrożne, zwłaszcza w obecności dzieci. Dobrze dogadują się też z innymi psami i nie potrzebują dużego nadzoru.
Trening jest łatwy, ponieważ ich celem jest zadowolenie. Potrafią dobrze wykonywać polecenia i są szczególnie posłuszne swojej rodzinie, być może w szczególności jednej osobie. Nie jest trudno je wyszkolić i szybko się uczą.
Jak wspomniano, berneńczyk ma również głośne, dudniące szczekanie, ale można to kontrolować poprzez szkolenie.
Zalety
- Silny, ale przyjazny
- Lojalny
- Dobry z innymi psami
- Dobry z dziećmi
Wady
- Często zrzucamy
- Z dala od obcych
- Głośne szczekanie
Przemyślenia końcowe – szwajcarski kontra berneński pies pasterski
Między szwajcarskim psem pasterskim a berneńskim psem pasterskim jest więcej podobieństw niż różnic. Szwajcarzy ważą więcej, a berneńczycy więcej rzucają, ale jeśli chodzi o ich temperament i łatwość szkolenia, oba są wspaniałymi psami rodzinnymi, które pokochają cię bezwarunkowo. Jeśli nie masz nic przeciwko ich wyjątkowo dużym rozmiarom i wadze, mogą być doskonałymi zwierzętami domowymi. Mogą nie być najlepszą opcją dla małego domu lub mieszkania, ponieważ potrzebują dużo miejsca do zabawy i wypoczynku. Mają też głośne szczekanie, którego sąsiedzi w bloku prawdopodobnie nie docenią.
Oba są łatwe do wyszkolenia i starają się zadowolić swoich właścicieli, więc ogólnie są dobrze wychowane. Często mają sympatię do jednej konkretnej osoby nad innymi, chociaż kochają całą swoją rodzinę. Każda rasa będzie świetnym psem rodzinnym, ponieważ jest łagodna, przyjazna i generalnie ma więcej zalet niż wad.
Teraz, gdy potrafisz rozróżnić te dwie podobne rasy psów, możesz pochwalić się swoją wiedzą znajomym lub zastosować ją przy podejmowaniu świadomej decyzji o adopcji.
