Świat psów jest pełen psów o wyjątkowym umaszczeniu, w tym wiele z nich jest wynikiem mutacji genetycznych. Psy o srebrzystej sierści to tylko jeden przykład tej fascynującej anomalii genetycznej.
Zarówno srebrny labrador, jak i wyżeł weimarski mogą pochwalić się tym wyróżniającym się ubarwieniem. Chociaż te dwa psy są tylko daleko spokrewnione, każdy ma swój kolor futra z tego samego genu. Jednak podczas gdy wyżeł weimarski zawsze ma srebrne futro, labrador retriever rozwija ten kolor tylko w rzadkich przypadkach.
Więc skąd bierze się lśniąca sierść srebrzystego labradora i weimara? A który z tych wspaniałych psów pasuje do Twojego domu?
Różnica wizualna
Szybki przegląd
Srebrny labrador i srebrny weimarski mają wiele podobieństw wizualnych, ale mają swój własny zestaw unikalnych cech. Podzielmy to.
Silver Lab
- Średni wzrost (dorosły): 22 cale
- Średnia waga (dorosły): 68 funtów
- Długość życia: 11 lat
- Ćwiczenie: 1 godzina dziennie, miłość na świeżym powietrzu
- Wymagania pielęgnacyjne: Cotygodniowe szczotkowanie
- Rodzinny: Tak, bardzo
- Przyjazny psom: Tak
- Wyszkolenie: Łatwy, bardzo inteligentny
Wyżeł weimarski
- Średni wzrost (dorosły): 25 cali
- Średnia waga (dorosły): 73 funty
- Długość życia: 12 lat
- Ćwiczenie: 2 godziny dziennie, miłość na świeżym powietrzu
- Wymagania pielęgnacyjne: Cotygodniowe szczotkowanie
- Rodzinny: Tak
- Przyjazny psom: Tak
- Możliwość trenowania: Umiarkowany, bardzo inteligentny
Silver Lab
Labrador Retriever pochodzi z Nowej Fundlandii w Kanadzie, gdzie rasa ta została po raz pierwszy opracowana jako towarzysz myśliwych do aportowania wody. Z Nowej Funlandii labrador został sprowadzony do Anglii, gdzie brytyjscy hodowcy kontynuowali dopracowywanie wzorca rasy.
Dzisiaj labrador retriever jest najpopularniejszą rasą psów w Stanach Zjednoczonych, z trzema oficjalnymi kolorami: czarnym, czekoladowym i żółtym. Genetycznie rzecz biorąc, srebrny labrador retriever jest po prostu czekoladowym labradorem z genem recesywnym – dokładniej genem rozcieńczonym. Kiedy ten gen zostanie odziedziczony po obojgu rodzicach, urodzi się czekoladowe szczenię laboratoryjne ze srebrnym futrem.
Wielu znawców rasy uważa, że srebrny labrador retriever pojawił się po raz pierwszy w latach pięćdziesiątych. To, czy ta nagła zmiana genetyczna była wynikiem krzyżowania, mutacji, czy też czegoś innego, jest całkowicie przedmiotem dyskusji, ale nie ma wątpliwości, że srebrne laboratorium zdobyło fanów w całym kraju.
Wygląd fizyczny
Ogólnie rzecz biorąc, labradory są mocne i dobrze zbudowane. Chociaż ciało tej rasy jest nieco grube i krępe, przynajmniej w porównaniu z bardziej zwinnymi rasami, psy te są nadal niezwykle atletyczne. Laboratoria mają szerokie głowy i średniej długości ogony, które w wodzie pełnią funkcję steru.
Oczywiście najbardziej uderzającą cechą fizyczną srebrnego laboratorium jest jego futro. Chociaż tekstura i długość sierści tego psa są takie same jak u innych labradorów, jego kolor już nie. Silver Labs mają lśniące, szare futro w ciepłej tonacji.
Labrador Retriever to duża rasa, mierząca od 21,5 do 23,5 cala u samic i od 22,5 do 24,5 cala u samców. Podczas gdy rasa ta jest podatna na otyłość, zdrowe samice ważą od 55 do 70 funtów, a samce od 65 do 80 funtów.
Temperament
Labrador Retriever jest nie bez powodu najpopularniejszym psem rodzinnym. Rasa jest towarzyska, przyjazna, łatwa do wyszkolenia i niezwykle inteligentna. Jako lojalne zwierzęta towarzyszące, Labs powinny być włączane do zajęć domowych, gdy tylko jest to możliwe.
Choć prawdą jest, że labrador retriever jest rasą dobroduszną, nie należy ignorować szkolenia posłuszeństwa i wczesnej socjalizacji. Poświęcenie niezbędnego czasu i ciężkiej pracy sprawi, że Twój szczeniak wyrośnie na dobrze przystosowanego dorosłego psa.
Zgodnie z historią pochodzenia rasy, współczesne laboratoria są zapalonymi towarzyszami polowań. Wielu myśliwych, zarówno zwykłych, jak i zawodowych, polega na labradorach podczas polowań. Poza sezonem łowieckim możesz nadążyć za potrzebami swojego laboratorium w zakresie ćwiczeń, uczestnicząc w nurkowaniu w dokach lub innym psim sporcie.
Zdrowie
Silver labrador retriever ma średnio mniej więcej taką samą oczekiwaną długość życia jak reszta rasy, dożywając około 10 do 12 lat. Ze względu na niesławny apetyt tej rasy, utrzymanie zdrowej diety i reżimu ćwiczeń jest kluczem do długowieczności każdego Labolatorium.
Silver Labs są również podatne na te same problemy zdrowotne, co inni przedstawiciele rasy, w tym na różne nowotwory, dysplazję stawów biodrowych i łokciowych, wzdęcia i choroby oczu. Renomowani hodowcy będą śledzić czynniki ryzyka dla tych chorób, aby produkować zdrowe, długowieczne mioty.
Rozmycie koloru Łysienie
Oprócz problemów zdrowotnych dotyczących całej rasy, istnieje jeszcze jedna przypadłość specyficzna dla silver Labs (lub każdego psa posiadającego dwie kopie rozcieńczonego genu). Łysienie spowodowane rozmyciem koloru nie zagraża życiu, ale jest stanem przewlekłym, który może prowadzić do wypadania włosów i suchej/podrażnionej skóry.
Nie wszystkie srebrne laboratoria rozwiną ten stan i nie wszystkie przypadki łysienia spowodowanego rozcieńczeniem koloru mają ten sam stopień ciężkości. Mimo to ważne jest, aby zrozumieć ryzyko, zanim przywieziesz do domu psa z rozcieńczoną sierścią.
Pielęgnacja
Potrzeby pielęgnacyjne srebrnego labradora są takie same jak każdego innego labradora retrievera. Rasa ma grubą, wodoodporną sierść, która wymaga minimalnej pielęgnacji.
Cotygodniowe szczotkowanie zwykle wystarcza, aby sierść psa była czysta i pozbawiona luźnej sierści. W okresie intensywnego linienia może być konieczna częstsza pielęgnacja.
Wyżeł weimarski
Wyżeł weimarski ma taką samą szarą sierść jak srebrny labrador, ale te dwa psy to zupełnie inne rasy. Pochodzący z Niemiec i nazwany na cześć miasta Weimar, wyżeł weimarski jest również nazywany wskaźnikiem weimarskim. Uznanie za rozwój rasy przypisuje się księciu Karolowi Augustowi, który rzekomo krzyżował różne rasy z ogarami, aby stworzyć idealnego partnera do polowań.
Pierwotnie wyżeł weimarski polował na grubą zwierzynę w całej Europie, w tym na niedźwiedzie i wilki. Obecnie polowania tej rasy ograniczają się przede wszystkim do dzikiego ptactwa. Podczas gdy wiele psów jest nadal używanych do polowań, wyżeł weimarski cieszy się przede wszystkim życiem rodzinnym.
Podobnie jak labrador retriever, wyżeł weimarski swoją charakterystyczną sierść zawdzięcza rozcieńczonemu genowi. W przeciwieństwie do Lab, każdy członek rasy wyżeł weimarski jest nosicielem dwóch z tych genów, co gwarantuje srebrną sierść u każdego szczeniaka.
Wygląd fizyczny
Wyżeł weimarski to duża, atletyczna rasa o smukłych kończynach i dumnej postawie. Jego głowa jest mniejsza w porównaniu z tułowiem, otoczona dużymi opadającymi uszami. Zgodnie ze standardem rasy, wyżeł weimarski powinien być jednolicie szary, z wyjątkiem białej łaty na piersi.
Naturalny ogon tej rasy jest długi i smukły, ale dokowanie to standardowa praktyka. W rzeczywistości American Kennel Club wymienia zadokowany ogon jako wymaganą część standardu rasy Weimaraner. Tradycyjnie obcinanie ogonów pomagało chronić psy przed obrażeniami podczas polowania.
W wieku dorosłym wyżeł weimarski powinien osiągnąć od 25 do 27 cali wzrostu, jeśli jest samcem i od 23 do 25 cali wzrostu, jeśli jest samicą. Samce ważą około 70 do 90 funtów, podczas gdy samice ważą od 55 do 75 funtów.
Temperament
Jako niezależny towarzysz polowań, wyżeł weimarski został wyhodowany dla inteligencji. Niestety wielu właścicieli szybko odkrywa, że ten pies nie tylko ślepo wykonuje polecenia!
Podczas szkolenia wyżła weimarskiego ważne jest, aby zacząć wcześnie i być konsekwentnym. Jeśli ten pies zobaczy jakąkolwiek okazję do przejęcia kontroli nad sesją treningową, to to zrobi. Nowatorskie ćwiczenia szkoleniowe sprawią, że Twój pies będzie zaangażowany i sprawią, że przekierowanie zbyt inteligentnego nastawienia wyżła weimarskiego będzie nieco łatwiejsze.
Ogólnie rzecz biorąc, najlepszym sposobem zarządzania energią fizyczną i psychiczną wyżła weimarskiego jest zmęczenie go dużą ilością ćwiczeń. Rasa uwielbia biegać, zarówno solo, jak i ze swoim ludzkim towarzyszem, i potrzebuje co najmniej dwóch godzin ćwiczeń dziennie.
Zdrowie
Wyżeły weimarskie są dość zdrowe, żyją średnio od 10 do 13 lat. Aktywny tryb życia tej rasy może prowadzić do wielu przypadkowych urazów przez całe życie, ale najpoważniejszym schorzeniem typowym dla tej rasy są wzdęcia.
Dysplazja stawu biodrowego, niedoczynność tarczycy i choroby serca to inne powszechne dolegliwości występujące w tej rasie. W rzadkich przypadkach po szczepieniu wyżeł weimarski może rozwinąć się stan zwany osteodystrofią przerostową, który wpływa na ich kości.
Ponieważ wyżeł weimarski otrzymuje srebrną sierść z tego samego mechanizmu genetycznego, co srebrne laboratorium, u tej rasy może również wystąpić łysienie spowodowane rozmyciem koloru.
Pielęgnacja
Krótka, wypadająca sezonowo sierść wyżeł weimarski wymaga niewiele więcej niż cotygodniowego szczotkowania, ale budowa fizyczna i styl życia tej rasy oznaczają konieczność dodatkowej pielęgnacji.
Przycinanie pazurów jest ważne dla każdej rasy psów, ale dotyczy to szczególnie wyżeł weimarski. Właściciele powinni również zwrócić uwagę na uszy tej rasy, które ze względu na swój kształt mogą łatwo paść ofiarą infekcji.
Silver Lab vs. Wyżeł weimarski: co jest dla Ciebie odpowiednie?
Przede wszystkim wyżeły weimarskie są znacznie bardziej aktywne niż ich odpowiedniki labrador retriever. Nie oznacza to, że Silver Lab można pozostawić na sofie przez cały dzień, ale oznacza to, że potencjalni właściciele wyżeł weimarski powinni przygotować się na dużo biegania i zabawy.
Niezależnie od tego, jakiego psa o srebrnej sierści wybierzesz, zarówno Silver Lab, jak i Wyżeł weimarski z pewnością będą wspaniałymi towarzyszami. Kto wie, może w końcu przywieziesz do domu po jednym z każdego!
