Berneński pies pasterski i nowofundland to bardzo popularne duże rasy, które są znane z tego, że są łagodnymi olbrzymami. Berneński pies pasterski wywodzi się z rolniczych regionów Szwajcarii i był używany jako uniwersalna rasa do stróżowania, zaganiania, zaganiania bydła, ciągnięcia wozów i towarzystwa.
Nowa Fundlandia została po raz pierwszy wyhodowana na zimnym, nierównym terenie Nowej Fundlandii i Labradoru w Kanadzie. Te silne, masywne psy były najczęściej używane przez rybaków do wyciągania sieci z morza oraz do ciągnięcia wozów z drewnem i innymi towarami.
Chociaż te rasy mają sporo podobieństw, mają też pewne kluczowe różnice, które je od siebie odróżniają. Rozważając wprowadzenie nowego psa do domu, musisz wybrać rasę zgodną z Twoim stylem życia i osobistymi preferencjami. Poniżej omówimy bardziej szczegółowo te dwa duże pracujące psy, aby pomóc Ci zdecydować, który z nich jest dla Ciebie odpowiedni.
Różnice wizualne
W skrócie
Beneński Pies Pasterski
- Średni wzrost (dorosły): 23–27½ cala
- Średnia waga (dorosły): 70–115 funtów
- Długość życia: 7–10 lat
- Ćwiczenie: 30 minut – 1 godzina dziennie
- Wymagania pielęgnacyjne: Umiarkowane
- Dla rodzin: Tak
- Inne przyjazne zwierzętom: Tak
- Wyszkolenie: inteligentny, lojalny, chętny do zadowolenia, łatwy do wyszkolenia
Nowa Fundlandia
- Średni wzrost (dorosły): 26–28 cali
- Średnia waga (dorosły): 100–150 funtów
- Długość życia: 9–10 lat
- Ćwiczenie: 30 minut – 1 godzina dziennie
- Wymagania pielęgnacyjne: Umiarkowane
- Dla rodzin: Tak
- Inne przyjazne zwierzętom: Tak
- Podatność na szkolenie: inteligentny, wyluzowany, dobrze reaguje na trening
Przegląd berneńskiego psa pasterskiego
Osobowość
Berneński pies pasterski to bardzo łagodny pies, który jest bardzo oddany i przywiązany do rodziny i nigdy nie będzie chciał być daleko od swoich ludzi. Są duże i silne, więc właściciele powinni stawiać na pierwszym miejscu odpowiednie szkolenie i socjalizację, ale ta rasa często świetnie radzi sobie z małymi dziećmi.
Te psy świetnie dogadują się również z innymi zwierzętami, zwłaszcza jeśli zostaną wcześnie zsocjalizowane. Jeśli chodzi o wokalizację, mają tendencję do szczekania tylko w średniej ilości, gdy uznają to za konieczne. Powszechnie określana jako „Berner”, rasa ta jest bardzo elastyczna i zwykle jest otwarta na obcych. Są psami pracującymi, więc są bardzo zabawne i mają dość wysoki poziom energii.
Chociaż mają historię stróżowania, ich natura strażnika jest nieco bardziej umiarkowana. Są chętni do zadowolenia i łatwe do wyszkolenia, co czyni je doskonałymi dla właścicieli po raz pierwszy. Berneńskie psy pasterskie są bardzo odporne, zwłaszcza w chłodne dni, i są doskonałymi towarzyszami wędrówek.
Trening
Berneńskie psy pasterskie są znane ze swojej inteligencji i chęci zadowolenia swoich właścicieli, co czyni je bardzo podatnymi na szkolenie. Są to bardzo dobroduszne i czułe psy, które najlepiej radzą sobie z pozytywnymi technikami treningu wzmacniającego. Nie zaleca się surowej korekty i negatywnego wzmacniania.
Trening posłuszeństwa i socjalizację należy rozpocząć jak najszybciej ze względu na ich wielkość i naturalne tendencje obronne. Sesje treningowe powinny trwać maksymalnie 15 minut, dzięki czemu będą krótkie, zabawne i pozytywne. Chociaż rasa ta z natury świetnie dogaduje się z ludźmi, małymi dziećmi i innymi zwierzętami, należy je wystawiać na różne sytuacje, aby mieć pewność, że pozostaną wszechstronne.
Potrzeby dietetyczne
Berneński pies pasterski powinien być wysokiej jakości, zbilansowaną karmą dla psów, odpowiednią dla ich wieku, wielkości i poziomu aktywności. Niezależnie od tego, czy karma jest kupowana na rynku, czy domowej roboty, właściciele muszą zrozumieć potrzeby żywieniowe swojego psa i starać się zapewnić mu dietę najwyższej jakości.
Szczeniaki dużych ras mają określone wymagania żywieniowe dla prawidłowego wzrostu i rozwoju. Do 1 roku życia szczeniak rasy Berner powinien otrzymywać karmę odpowiadającą potrzebom szczeniąt ras dużych. Ponieważ mają skłonność do wzdęć, należy je karmić mniejszymi posiłkami w ciągu dnia i dać dużo czasu na strawienie, zanim zostaną wypuszczone na zabawę.
Przysmaki należy podawać oszczędnie jako pomoc szkoleniową, ale nigdy w nadmiarze, aby zapobiec otyłości. Pytania i wątpliwości dotyczące diety należy zawsze kierować do licencjonowanego lekarza weterynarii. Wszelkie zmiany w diecie lub suplementację również należy przeprowadzać pod nadzorem lekarza weterynarii.
Potrzeby ćwiczeń
Berneńskie psy pasterskie to psy pracujące, które będą wymagały regularnych codziennych ćwiczeń. Nadążanie za ich potrzebami w zakresie ćwiczeń jest ważne, ponieważ jest dobre dla ich ogólnego stanu zdrowia i dobrego samopoczucia. Zaleca się, aby te psy miały co najmniej 30 minut do godziny ruchu dziennie.
Są rasą przebywającą na świeżym powietrzu, która będzie cieszyć się wieloma różnymi zajęciami, w tym wędrówkami, zabawami na świeżym powietrzu i różnymi psimi sportami. Są fantastyczną rasą dla poszukiwaczy przygód, którzy mają miejsce na podróżowanie z tak dużym psem. Ciągnięcie wózków przychodzi naturalnie i wielu właścicieli pozwala swoim Bernerom ciągnąć maluchy w wózku przez podwórko.
Zdrowie
Jak każdy pies, berneński pies pasterski powinien otrzymywać regularną opiekę weterynaryjną i rutynową higienę jamy ustnej. Powinny również być na bieżąco ze wszystkimi niezbędnymi szczepieniami i profilaktyką pasożytniczą. Większość ras psów rasowych jest predysponowana do pewnych schorzeń i ta rasa nie jest wyjątkiem. Renomowani hodowcy powinni badać swoje psy pod kątem tych warunków zdrowotnych, aby zapewnić poprawę rasy.
Właściciele powinni być świadomi warunków zdrowotnych, które mogą mieć wpływ na ich psa i być wyedukowani, czego szukać, a także zwracać uwagę lekarza weterynarii na nietypowe objawy lub zachowania. Berneńskie psy pasterskie są predysponowane do następujących schorzeń:
- Dysplazja stawu biodrowego
- Dysplazja stawu łokciowego
- Postępujący zanik siatkówki (PRA)
- Wzdęcia
- Histiocytoza
- Choroba von Willebranda
Pielęgnacja
Berneński pies pasterski to wspaniała, trójkolorowa rasa o jedwabistej sierści okrywowej i grubym, wełnistym podszerstku. Chociaż ich średniej długości płaszcz jest zbudowany, aby wytrzymać zimne warunki pogodowe w ich ojczyźnie, są ciężkimi zrzucającymi. Możesz spodziewać się włosów wszędzie przez cały czas, ale wypadanie będzie się nasilać dwa razy w roku podczas okresów intensywnego wypadania wiosną i jesienią.
Jeśli chodzi o wymagania dotyczące pielęgnacji, berneńskie psy pasterskie należy czesać mniej więcej raz w tygodniu, aby usunąć luźną sierść i zapobiec splątaniu i kołtunieniu. Jak w przypadku każdego psa, ich pazury powinny być regularnie przycinane, począwszy od najmłodszych lat. Dobrym pomysłem jest również sprawdzenie uszu pod kątem brudu, zanieczyszczeń lub oznak infekcji i wytarcie ich w razie potrzeby.
Odpowiedni dla:
Ukochany, oszałamiająco piękny berneński pies pasterski jest doskonałym towarzyszem dla właścicieli na każdym poziomie doświadczenia, w tym właścicieli psów po raz pierwszy. Bardzo dobrze radzą sobie w rodzinach z dziećmi, nawet tymi z małymi dziećmi ze względu na ich łagodny charakter i łatwość trenowania.
Chociaż te psy powinny być zawsze trzymane w pomieszczeniach, są stworzone do zimnych warunków pogodowych, więc bardzo dobrze radzą sobie na obszarach, które doświadczają surowych zim lub ogólnie chłodniejszego klimatu. Są idealne dla turystów pieszych i tych, którzy mają poczucie przygody. Rasa jest również świetna do trzymania na farmie lub w środowisku wiejskim, ponieważ są ciężko pracującymi pracownikami, których początkowo hodowano do pomocy przy różnych obowiązkach na obszarach rolniczych Szwajcarii.
Zalety
- Dobroduszny
- Delikatny
- Świetne z dziećmi i rodzinami
- Świetnie dogaduje się z innymi psami
- Odporny na zimno
- Aktywny i wesoły
- Możliwość dostosowania
Wady
- Intensywne wypadanie
- Predysponowany do poważnych schorzeń
- Krótsza niż przeciętna długość życia
Nowa Fundlandia Przegląd
Osobowość
Podobnie jak berneński pies pasterski, nowofundland jest również bardzo łagodną rasą znaną z wielkiego oddania i przywiązania do swoich rodzin. Ich ogromny rozmiar i niedźwiedzi wygląd mogą sprawiać, że wyglądają onieśmielająco, ale są naprawdę łagodnymi olbrzymami, wykazującymi dużo cierpliwości i bardzo dobrze radzącymi sobie z dziećmi w każdym wieku.
Często nazywana Newfami lub Newfiesami, ta rasa jest niesamowicie lojalna i ma silną opiekuńczą naturę. Mogą być dość terytorialne, ale nie agresywne. Zwykle bardzo dobrze radzą sobie z nieznajomymi i zaprzyjaźniają się ze wszystkimi, zwłaszcza jeśli są mile widziane przez rodziny. Jeśli chodzi o tendencje do szczekania, nowofundland szczeka bardzo rzadko, znacznie rzadziej niż przeciętny pies.
Te psy są niesamowicie odporne na zimno i chętnie spędzają czas na świeżym powietrzu. Są również zbudowane do wody i nie są obce zamoczenie. Ich niski popęd zdobyczy i łagodny charakter sprawiają, że są świetną rasą, jeśli masz inne zwierzęta.
Trening
Nowofundlandy są bardzo towarzyskie i inteligentne, co czyni je raczej łatwymi do wyszkolenia. Są niezwykle ufni wobec swoich właścicieli i chętni do zadowolenia, więc będą się rozwijać dzięki pozytywnemu treningowi wzmacniającemu. Ostrożniejszych metod treningowych należy całkowicie unikać. Utrzymuj sesje treningowe przez 15 minut lub krócej, aby były zaangażowane i podekscytowane czasem spędzonym na treningu.
Wczesna socjalizacja i szkolenie z zakresu posłuszeństwa są niezbędne dla każdego psa i należy je rozpocząć zaraz po przywiezieniu do domu. Jeśli mają być wykorzystywane do jakichkolwiek prac wodnych, warto wprowadzić je do wody i zapewnić im komfort już w bardzo młodym wieku.
Potrzeby dietetyczne
Nowa Fundlandia najlepiej radzi sobie na wysokiej jakości karmie dla psów, która jest sprzedawana w handlu lub przygotowywana w domu zgodnie z odpowiednimi wskazówkami żywieniowymi. Zrównoważona pod względem odżywczym dieta jest niezbędna dla ogólnego zdrowia i dobrego samopoczucia, a karma powinna być dostosowana do wieku, wielkości i poziomu aktywności psa.
Należy pamiętać, że szczenięta ras dużych będą wymagały diety odpowiednio dostosowanej do wzrostu i rozwoju ras dużych. Podczas treningu należy oferować smakołyki, ale częstotliwość powinna być dobrze kontrolowana, ponieważ nadmierne smakołyki i przekarmianie mogą prowadzić do otyłości.
Nowa Fundlandia, podobnie jak berneński pies pasterski, jest również podatna na wzdęcia ze względu na swój duży rozmiar. Najlepiej jest podawać mniejsze ilości częściej w ciągu dnia i dać dużo czasu na trawienie po posiłku, zanim uaktywnią się. Wątpliwości dotyczące diety i żywienia należy zawsze omawiać z lekarzem weterynarii.
Potrzeby ćwiczeń
Nowa Fundlandia będzie wymagać co najmniej 30 minut lub nawet godziny umiarkowanych ćwiczeń każdego dnia, aby uzyskać optymalne zdrowie. Mogą to być psy domowe, ale z pewnością będą cieszyć się zajęciami na świeżym powietrzu. Ich błoniaste łapy i wodoodporna sierść sprawiają, że pływanie jest świetnym ćwiczeniem, są również idealne do wędrówek i długich spacerów.
Nowicjusze będą się bawić ciągnięciem wózków, a nawet różnymi grami i psimi sportami. Dobra, staromodna rodzinna zabawa z ukochanymi osobami to także świetny sposób na zaspokojenie ich potrzeb związanych z aktywnością fizyczną.
Zdrowie
Nowofundlanda należy zabierać do lekarza weterynarii na regularne badania kontrolne i być na bieżąco ze wszystkimi niezbędnymi szczepieniami i lekami przeciwpasożytniczymi. Rasa ta jest predysponowana do różnych schorzeń, dlatego ważna jest współpraca z odpowiedzialnymi hodowcami, którzy przeprowadzają niezbędne badania zdrowotne u swoich psów.
Dobrym pomysłem jest rozpoczęcie regularnej pielęgnacji zębów od najmłodszych lat. Jako właściciel ważne jest, aby zwracać uwagę na zdrowie swojego psa i kontaktować się z lekarzem weterynarii, jeśli doświadcza on jakichkolwiek nietypowych objawów lub zachowań. Warunki zdrowotne, na które Nowa Fundlandia jest genetycznie predysponowana, obejmują:
- Dysplazja stawu biodrowego
- Dysplazja stawu łokciowego
- Wzdęcia
- Kostniakomięsak (rak kości)
- Kardiomiopatia rozstrzeniowa u psów
Pielęgnacja
Noworodki mają bardzo grubą podwójną sierść, z zewnętrzną warstwą wodoodporną. Będą wymagały dokładnego szczotkowania przynajmniej raz w tygodniu, aby zapobiec splątaniu i splątaniu. Możesz spodziewać się regularnego zrzucania przez cały rok, ale nasili się ono wiosną i jesienią podczas sezonu linienia. Pielęgnacja raz dziennie pomoże Ci przetrwać te pory roku.
Ta rasa jest znana z nadmiernego ślinienia się, więc bądź przygotowany na noszenie ręcznika przez cały czas. Właściciele nowofundlandów powinni czuć się komfortowo, będąc regularnie szlamowanymi. Sprzątanie po wypiciu może być bardzo brudne i możesz spodziewać się śliny na każdej powierzchni, której dotykają usta. Jak w przypadku każdej rasy, pazury należy regularnie przycinać, a uszy należy sprawdzać pod kątem brudu, zanieczyszczeń lub infekcji.
Odpowiedni dla:
Nowici są fantastycznymi zwierzętami rodzinnymi i bardzo dobrze dogadują się z dziećmi w każdym wieku. Są świetne dla właścicieli na każdym poziomie doświadczenia. Stanowią świetny wybór psa dla początkujących właścicieli ze względu na ich kochającą, łagodną naturę i łatwość szkolenia.
Te psy świetnie radzą sobie na lądzie iw wodzie, dlatego są doskonałymi towarzyszami dla osób lubiących spacery i spędzanie czasu na wodzie. Ponieważ są bardzo odporne na zimno, dobrze sobie radzą w obszarach, w których panują ekstremalne warunki pogodowe.
Zalety
- Delikatny i cierpliwy
- Ochronny, ale nie agresywny
- Słodka natura
- Świetne z dziećmi i rodzinami
- Świetnie dogaduje się z innymi psami
- Odporny na zimno
- Uwielbia wodę
Wady
- Intensywne wypadanie
- Nadmierne ślinienie się
- Predysponowany do poważnych schorzeń
- Krótszy niż średnia długość życia
Która rasa jest dla Ciebie odpowiednia?
Podjęcie ostatecznej decyzji, która rasa jest dla Ciebie odpowiednia, zależy od osobistych preferencji i ogólnego stylu życia. Jeśli chodzi o berneńskiego psa pasterskiego i nowofundlanda, widać, że mają bardzo podobne cechy osobowości z kilkoma różnicami, które je od siebie różnią.
Berneńskie psy pasterskie nie mają tak silnej natury psa stróżującego jak nowofundland, ale ogólnie są bardziej elastyczne. Berneńskie psy górskie mają trójkolorową sierść, podczas gdy nowofundlandy występują w kolorach czarnym, brązowym, szarym i czarno-białym (znane jako Landseer).
Obie rasy mają gęstą, podwójną sierść i zrzucają ją przez cały rok, z nadmiernym linieniem wiosną i jesienią. Potrzeby w zakresie pielęgnacji są bardzo podobne, ale nowofundland będzie wydzielał nadmierne ilości śliny, podczas gdy berneński pies pasterski ślini się średnio.
Każda rasa tworzy niesamowite psy rodzinne i jest świetna dla początkujących właścicieli. Oba są inteligentne, łatwe do wyszkolenia i świetnie radzą sobie z małymi dziećmi pomimo swoich ogromnych rozmiarów. Oba są wyjątkowo odporne na zimno, ale Nowofundlandy są zbudowane dla lądu i wody, więc bardziej kochają wodę.
Mają bardzo podobne potrzeby w zakresie ćwiczeń i opieki oraz są doskonałymi towarzyszami. Bez względu na to, którą rasę wybierzesz, na pewno będziesz mieć kochającego, oddanego członka rodziny, który obdarzy Cię miłością i przywiązaniem.
