Hormony są wydzielane przez określone gruczoły w organizmie Twojego psa. Kiedy poziomy hormonów są poniżej lub powyżej normalnej granicy fizjologicznej, można powiedzieć, że Twój pies cierpi na zaburzenie hormonalne. Te zaburzenia równowagi mogą powodować liczne problemy zdrowotne Twojego czworonożnego przyjaciela.
W zależności od zaburzenia psy mogą mieć problemy skórne (symetryczne wypadanie sierści, pigmentacja skóry lub zgrubienie skóry), problemy żywieniowe (pies je mniej lub więcej lub pije więcej wody) lub problemy z układem moczowym (pies częściej oddaje mocz).
W przypadku wystąpienia takich zmian zaleca się udać się z psem do lekarza weterynarii w celu postawienia ostatecznej diagnozy i odpowiedniego leczenia. Większość zaburzeń równowagi hormonalnej można kontrolować za pomocą odpowiednich leków.
Co to jest zaburzenie równowagi hormonalnej?
Hormony odgrywają istotną rolę w utrzymaniu zdrowia organizmu Twojego psa. Zaburzenia hormonalne reprezentują fluktuacje w sposobie działania hormonów. Mówiąc dokładniej, jeśli we krwi jest za mało lub za dużo określonego hormonu, pies zachoruje.
Hormony to substancje chemiczne wydzielane przez określone gruczoły w organizmie. Najważniejsze gruczoły dokrewne to:
- Przysadka
- szyszynka
- Grasica
- Tarczyca
- Nadnercza
- Trzustka
- Jajnik
- Jądro
Hormony wydzielane przez gruczoły dokrewne przemieszczają się w krwiobiegu, docierając do tkanek lub narządów wewnętrznych. Zasadniczo mówią narządom i tkankom, co mają robić i jak funkcjonować. Hormony mogą wpływać na wiele procesów zachodzących w organizmie, w tym:
- Homeostaza (stała równowaga wewnętrzna)
- Wzrost i rozwój
- Metabolizm
- Funkcje seksualne
- Reprodukcja
- Tętno
- Ciśnienie krwi
- Apetyt
- Regulacja temperatury ciała
Niewielkie zmiany poziomu hormonów mogą prowadzić do istotnych zmian w całym organizmie. Dlatego wzrost lub spadek niektórych poziomów hormonów może być poważny dla zdrowia Twojego psa.
Istnieją testy laboratoryjne, które mierzą poziom hormonów we krwi. Lekarz weterynarii przeanalizuje wyniki i ustali odpowiednią diagnozę i leczenie. W przypadku wykrycia niedoboru hormonalnego (nierównowagi) lekarz weterynarii może zalecić syntetyczną hormonalną terapię zastępczą. W przypadku nadmiernego wydzielania hormonów mogą przepisać leki zmniejszające działanie niezrównoważonego hormonu.
5 oznak braku równowagi hormonalnej
Kliniczne objawy zaburzeń hormonalnych u zwierząt domowych są związane z zaburzeniami układu hormonalnego. To powiedziawszy, najczęstszymi objawami, które zauważają właściciele, są:
- Częste oddawanie moczu i zwiększone pragnienie
- Wypadanie włosów i pojawienie się plam barwnikowych na skórze
- Przyrost lub utrata masy ciała
- Sapanie
- Letarg
4 przyczyny zaburzeń hormonalnych
Przyczyny zaburzeń hormonalnych są wielorakie i obejmują niedostateczną produkcję hormonów. Najczęstsze problemy hormonalne diagnozowane u psów to:
- Choroba Cushinga (nadczynność kory nadnerczy)
- Choroba Addisona
- Cukrzyca
- Niedoczynność tarczycy
1. Choroba Cushinga
Choroba Cushinga, czyli hiperadrenokortycyzm, polega na zwiększonym stężeniu kortyzolu we krwi i jest jednym z najczęstszych zaburzeń równowagi hormonalnej u psów. Kortyzol jest produkowany przez nadnercza (znajdujące się w pobliżu nerek) i pełni wiele funkcji:
- Regulator ciśnienia krwi
- Regulator równowagi elektrolitowej
- Regulator metabolizmu
- Regulator układu odpornościowego
Psy cierpiące na chorobę Cushinga mogą wykazywać następujące objawy kliniczne:
- Zwiększone pragnienie
- Częste oddawanie moczu
- Podrażnienia skóry
- Wypadanie włosów
- Ścieńczenie skóry
- Wzdęty brzuch
- Otyłość
- Brak energii
- Zwiększony apetyt
- Przyrost wagi
- Bezpłodność
- Zanik mięśni
- Depresja
Psy z chorobą Cushinga są narażone na ryzyko rozwoju wtórnych infekcji skóry lub dróg moczowych oraz nadciśnienia (wysokiego ciśnienia krwi).
2. Choroba Addisona
Choroba Addisona, czyli niedoczynność kory nadnerczy, to niedobór nadnerczy. Najczęstszą przyczyną u psów jest pierwotna niedoczynność kory nadnerczy, która zwykle prowadzi do niedoboru glukokortykoidów (kortyzolu) i mineralokortykoidów (aldosteronu). Istnieją rzadkie przypadki, w których niedoczynność kory nadnerczy jest spowodowana dysfunkcją przysadki mózgowej, powodującą zmniejszenie lub brak wydzielania kortykotropiny (hormonów adrenokortykotropowych) i wtórną niedoczynność kory nadnerczy.
Objawy kliniczne są w większości nieobecne i niespecyficzne. Jednak w chorobie Addisona mogą wystąpić następujące objawy:
- Zwiększone pragnienie
- Częste oddawanie moczu
- Utrata apetytu
- Odwodnienie
- Wymioty
- Biegunka
- Letarg
- Odchudzanie
- Słabość
- Drżenie
3. cukrzyca
W przypadku cukrzycy trzustka chorych psów wytwarza niewielką ilość insuliny lub nie wytwarza jej wcale. Insulina jest hormonem regulującym metabolizm węglowodanów. Kiedy brakuje tego hormonu lub jest on produkowany w niewystarczających ilościach, poziom cukru we krwi nie jest już odpowiednio regulowany, a chore psy będą wykazywać szereg objawów klinicznych, w tym:
- Zwiększone pragnienie
- Częste oddawanie moczu
- Wielka ochota na jedzenie lub zmniejszony apetyt
- Przyrost wagi
Jeśli cukrzyca Twojego psa nie jest leczona, może wystąpić śpiączka hipo- lub hiperglikemiczna, która może doprowadzić do śmierci Twojego zwierzaka.
4. Niedoczynność tarczycy
Niedoczynność tarczycy jest chorobą metaboliczną, która pojawia się, gdy organizm nie wytwarza już wystarczającej ilości hormonów tarczycy T3 i T4. Głównymi przyczynami niedostatecznej produkcji hormonów tarczycy są wady i nieprawidłowości strukturalne tarczycy.
Kliniczne objawy niedoczynności tarczycy u psów to:
- Zmniejszone zdolności sensoryczne
- Letarg
- Obrzęk twarzy
- Zmniejszenie libido u mężczyzn
- Zmieniony apetyt
- Zmiany sercowo-naczyniowe
- Zaburzenia neurologiczne, takie jak porażenie nerwu twarzowego
- Przyrost wagi
- Nietolerancja zimna
- Wypadanie włosów na bokach tułowia i ogonie
- Przebarwienia
- Opóźnienie gojenia
Jak opiekować się psem z zaburzeniami hormonalnymi?
Chociaż większość zaburzeń hormonalnych można kontrolować, sukces zależy od dokładnej diagnozy i uważnego nadzoru nad psem. Dlatego zabierz psa do lekarza weterynarii, gdy tylko pojawią się pierwsze kliniczne objawy zaburzeń hormonalnych. Weterynarz wykona lub zleci określone badania, które potwierdzą lub potwierdzą chorobę endokrynologiczną.
Po zdiagnozowaniu zaburzenia endokrynologicznego ściśle przestrzegaj zaleceń lekarza weterynarii, aby utrzymać chorobę psa pod kontrolą.
Często zadawane pytania (FAQ)
Jak naprawić brak równowagi hormonalnej u psów?
Nierównowaga hormonalna jest często skutecznie leczona lub kontrolowana poprzez uzupełnianie organizmu syntetycznymi hormonami. Na przykład psy z cukrzycą otrzymają zastrzyki z insuliny, podczas gdy psy cierpiące na zaburzenia równowagi hormonalnej tarczycy będą przyjmować doustnie syntetyczne hormony (np. lewotyroksynę).
W jakim wieku psy stają się hormonalne?
Dojrzewanie u psów (początek dojrzałości płciowej) osiągane jest w wieku 7-12 miesięcy. W tym wieku psy zaczynają wykazywać zmiany behawioralne i fizyczne (takie jak oddawanie moczu w domu lub agresja). U nietkniętych samic nadmiar hormonów estrogenowych może prowadzić do raka sutka, ciąży rzekomej lub ropomacicza. U mężczyzn nadmiar testosteronu może prowadzić do problemów behawioralnych i raka jąder. Z tych powodów zaleca się sterylizację zwierzaka.
Zakończenie
Nierównowaga hormonalna u psów występuje z powodu niedostatecznego wydzielania hormonów. Gruczoły dokrewne mogą wydzielać więcej lub mniej hormonów niż normalnie. Dotknięte chorobą psy będą wykazywać różne objawy kliniczne, takie jak symetryczne wypadanie włosów, intensywne pragnienie, częste oddawanie moczu, pigmentacja skóry i/lub otyłość. Jeśli twój pies wykazuje te objawy, konieczna jest wizyta u weterynarza. Najczęstsze zaburzenia endokrynologiczne u psów to cukrzyca, niedoczynność tarczycy, choroba Cushinga i choroba Addisona.
