Być może widziałeś jeden z filmów z ostatnich lat, na którym gepard i pies bawią się lub przytulają na wystawie w zoo. Być może nawet pomyślałeś, że to kolejne pozbawione skrupułów „zoo” wykorzystujące niebezpieczną sztuczkę, aby przyciągnąć uwagę i przyciągnąć gości. Dobra wiadomość jest taka, że wcale tak nie jest. Za więzią geparda i psa kryje się nauka, a związek ten jest starannie wyselekcjonowany i monitorowany.1 Porozmawiajmy o związku między gepardami i psami oraz o korzyściach, jakie płyną z tego dla zwierząt.
Dlaczego gepardy potrzebują wsparcia ze strony psów?
W naturze gepardy są raczej samotnikami, spędzającymi większość życia samotnie. Czasami samce gepardów łączą się z innymi samcami, tworząc małe grupy towarzyszy. Te relacje z innymi gepardami zapewniają gepardom wsparcie i dodatkową warstwę bezpieczeństwa. W niewoli grupowanie gepardów razem z innymi gepardami może nie działać dobrze ze względu na ich terytorialny charakter. Tutaj wkraczają psy!
Gepardy w niewoli mogą być niespokojne, co może prowadzić do stresu. W naturze gepardy są zbudowane do „ucieczki przed walką”, co może narazić je na duży stres w sytuacjach, gdy mają ograniczone drogi ucieczki. Zapewniając psiego towarzysza gepardowi, gepard czuje się bezpiecznie i ma towarzystwo zaufanego przyjaciela, który zapewnia wsparcie emocjonalne, zmniejszając stres.
Dlaczego ten związek działa?
Psy wykorzystywane w tych programach są starannie dobierane pod kątem temperamentu, chociaż większość z nich to psy ratownicze. Psy są cierpliwymi psami, tolerującymi brutalne zabawy ze strony geparda. Obecność psa jest bardzo uspokajająca dla geparda, pomaga zmniejszyć jego stres i zapewnia mu poczucie bezpieczeństwa i towarzystwa. W stresujących i nowych sytuacjach pies często biegnie przed siebie, sprawdzając sytuację, co pomaga gepardowi czuć się bezpiecznie i chętniej eksplorować otoczenie.
Związek to coś więcej niż tylko łączenie geparda i psa. Powolne wprowadzanie rozpoczyna się, gdy pies i gepard są jeszcze bardzo młodzi, zwykle w wieku około 3 miesięcy. Często gepardy zostały porzucone przez matkę lub zostały zabrane z jakiegoś powodu, na przykład matka nie produkuje wystarczającej ilości mleka, aby utrzymać rosnącego kociaka. Przedstawiając sobie kociaka i psa, gepard otrzymuje towarzysza zabaw, który pomaga im nauczyć się prawidłowej socjalizacji i zdrowych granic zabawy.
Czy oni mieszkają razem?
Pies i gepard spędzają razem wiele godzin dziennie, ale mają też czas dla siebie. Pozwala to psu spędzać czas z ludźmi i innymi psami, a gepardowi pozwala nauczyć się wygodnego samodzielnego funkcjonowania.
Co ciekawe, większość relacji podaje, że pies jest dominującym członkiem relacji między nimi. Są oddzieleni od siebie w czasie posiłków, aby zapobiec walkom i nieporozumieniom o jedzenie. Innym ważnym powodem, dla którego są rozdzielane podczas posiłków, jest uniemożliwienie psu przyjmowania pokarmu od geparda. Ponieważ pies jest często dominującym uczestnikiem związku, jest bardziej prawdopodobne, że ukradnie jedzenie gepardowi, chociaż można by się spodziewać, że sytuacja będzie odwrotna.
Większość ogrodów zoologicznych rozdziela psa i geparda na stałe w wieku około 2 lat, chociaż niektóre trzymają je razem na całe życie. Większość ogrodów zoologicznych stwierdza, że gepardy nie pragną ani nie potrzebują towarzystwa psa w wieku powyżej 2 lat, czyli wieku na wolności, kiedy gepardy opuszczają matkę i zaczynają żyć samodzielnie.
Oddzielanie ich zmniejsza ryzyko rozwinięcia się agresji u geparda i generalnie gepardy nie wymagają już dodatkowego wsparcia emocjonalnego ze strony psa w tym wieku. Separacja rozpoczyna się z dużym wyprzedzeniem, powoli zmniejszając czas, jaki dwa zwierzęta spędzają razem, aby zapobiec stresowi. Psy są adoptowane, często dla personelu zoo.
Podsumowanie
Związek między psami a gepardami jest wyjątkowy i interesujący, ale opiera się również na nauce i zachowaniu zwierząt. Pies jest zdrowym dodatkiem dla wielu gepardów, pomaga im poruszać się po otaczającym je świecie przy minimalnym stresie i strachu. To także świetny sposób na zapewnienie gepardowi odpowiedniej socjalizacji i bezpiecznego towarzystwa.
Te relacje są starannie tworzone i monitorowane, a chodzi o coś więcej niż tylko wrzucenie razem psa i geparda do wybiegu. Obydwom zwierzętom zapewniono czas osobno, aby mogły rozwinąć niezależność i samodzielność, a także zdrowe granice i zmniejszyć stres, gdy są osobno.
